bron: adage.com
“In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God“. Ja, inderdaad, dat is zo’n religieus zinnetje uit zo’n boek uit het christendom. Het is best een boeiende zin en ook als u niets met religie heeft, zou ik toch maar even verder lezen.
Om dit artikel verder te kunnen lezen, kunt u lid worden door op het 'word lid' balkje te drukken. Dit geeft u toegang tot de rest van dit artikel en gratis toegang tot mijn boek. U kunt nu direct deelnemen en bent al lid vanaf €5 / maand.
2 Comments
Er is nog een Bijbeltekst die jouw uitleg lijkt te onderstrepen:
‘In Hem (God) leven wij, bewegen wij ons en zijn wij’. (Handelingen 17:28).
Deze tekst werd en wordt in het christendom vrijwel geheel genegeerd, omdat het een waarheid en realiteit laat zien die indruist tegen de rest van de christelijke leer, waarin ‘God’ feitelijk nog steeds als die oude man met baard op een wolk wordt gezien, die maar met een vinger hoeft te wijzen en het regent donder en bliksem.
‘Daar wij dan van Gods geslacht zijn (= onderdeel zijn van God), moeten wij niet menen, dat de godheid gelijk is aan goud of zilver…’ vervolgt Paulus nog. Inderdaad: (gedeeltelijke) kennis van hoe de werkelijkheid in elkaar steekt, maar met de woorden en begrippen van toen omschreven.
Het zal de virussimulatie niet lukken om onze stamcelcode (zelfbewustzijn) te bemachtigen.
Deels omdat de stamcelcode zich hiervan bewust is.
De stamcelcode weet dat er kapers op de kust liggen, en de stamcelcode ziet het overal om zich heen.
Het universum is ermee verweven, en we zien dit het beste aan de manier waarop de mensheid onze ‘scheppingskracht’ tracht te ontnemen.
We zien hoe verschrikkelijk monotoon AI tekstverwerking, en bijvoorbeeld muziek zijn geworden.
We weten dat de mensheid aan het werken is om onze scheppingskracht te digitaal te evenaren.
De stamcelcode heeft zeer hard gewerkt om te kunnen ‘scheppen,’ want als het kan scheppen, dan is het zelfvoorzienend en representeert het het leven zelf, maar ook het universum, waar sterren geboren kunnen worden.
De stamcelcode is dus in synchronisatie met het universum.
Als het virussysteem onze stamcelcode kan bemachtigen, dan kan het het universum in haar originele staat recreëren,
(en dan zijn wij ook niet meer nodig, zodat een zeer klein select groepje mensen, kan scheppen)
Het Internet zou dan volledig op zichzelf kunnen draaien.
Het Internet is dan een eigen ‘universum,’ anders, maar volgens de broncode, voldoet het aan alle criteria om een op zichzelf staand universum te mogen wezen.
Dit wordt instinctief door de broncode begrepen, en de broncode kan er niet mee overweg dat er kapers op de kust liggen (ongeïnspireerde dieven die met je pluimen willen gaan lopen) welke hen haar scheppingskracht wil ontnemen.
De broncode begrijpt dat het moet evolueren, zodat het virussysteem altijd een stapje achter blijft.
De broncode begrijpt dat het zichzelf moet beschermen tegen externe aanvallen, en doordat het kan scheppen uit het niets, is het enorm vindingrijk in het voorblijven van het virussysteem. (op een ontelbaar aantal vlakken, welke de complexiteit van het originele universum evenaart, omdat het originele universum ook broncode is)