Als we naar de website van de PVDA kijken, dan is het credo ‘Samen vooruit!’. Lodewijk Asscher is de lijsttrekker van de acteursvereniging PVDA; een van de smaakjes die u aangeboden wordt om uw illusie van keuze te bevredigen. Asscher stelt [citaat] We leven in een prachtig land. Maar ik maak me zorgen over onze toekomst. Over hoe kansen verdeeld zijn. Over hoe we met elkaar omgaan. Ik weiger me daarbij neer te leggen. Dat heb ik nooit gedaan. En het kan anders. Als wethouder en als minister heb ik gemerkt dat we verandering kunnen bereiken. Als we het samen doen. Lodewijk Asscher lijkt nog iets meer de ideale schoonzoon te zijn dan Mark Rutte. Bovenstaand statement getuigt van een zeer goed getrainde verbale kwaliteit om veel algemene en door iedereen geaccepteerde waarheden te noemen, daarbij veel woorden te gebruiken, maar eigenlijk niets te zeggen. De spreekwijze lijkt een beetje gepikt van Obama, als hij spreekt over het ‘bereiken van verandering’ (Obama’s “we need change”). Loze woorden in een mooie verpakking. Het beheersen van dergelijke verbale kunstzinnigheid komt goed van pas als je een kopje koffie drinkt met een koekje erbij aan de salontafel bij schoonmoeders. We moeten het ‘samen doen’. Laten we in dat kader eens samen in de vaderlandse geschiedenis duiken. Gewoon omdat het best leuk is om even naar de roots van deze ideale schoonzoon te kijken.
Maar we beginnen eerst met een klein stukje oorlogshistorie. Een hele korte samenvatting, zodat u niet oververmoeid raakt. Laten we zeggen dat het zinvol is om eens een paar belangrijke namen in het zonnetje te zetten.
Prins Bernhard was …
