Gisteravond werd ik uitgenodigd om voor Frontier radio tekst en uitleg te geven over mijn artikelen van afgelopen week aangaande de stichting ‘De Roestige Spijker’ en Micha Kat. Micha Kat was ook uitgenodigd in de uitzending om wederhoor te geven, maar wilde dit niet. Blijkbaar zat hij wel mee te luisteren en gaf hij na ongeveer 45 minuten in de de Skype-chat aan dat hij toch graag in de uitzending wilde. Toen hij werd toegevoegd aan de uitzending probeerde hij wederom antwoorden te ontwijken. Hij gaf aan Ben Ottens van de stichting ‘De Roestige Spijker’ nooit te hebben gesproken. Als argument droeg hij aan dat je bij het ten strijde trekken in de tweede wereld oorlog ook niet van de strijders kon verwachten dat ze zich ineens af gingen vragen ‘wie is Eisenhower’.
Dat Dwight Eisenhower nogal wat Duitsers heeft afgemaakt aan het einde van de tweede wereldoorlog, maakt het voorbeeld extra precair. Tussen 1945 en 1950 zijn er in bezet Duitsland nog zeker 7 tot 8 miljoen Duitse burgers afgemaakt door geallieerde machten. Alle doden waren te betreuren als hongerdoden. Volledige gezinnen werden uiteen gedreven, zodat vele kinderen ver van hun ouders van de honger zijn omgekomen. Deze methode van genocide plegen was een gevolg van de ‘ingenieuze’ (maar niet minder zieke) breinen van Dwight Eisenhower en Henry Morgenthau.
Micha Kat probeert met zijn voorbeeld van ‘het niet bekritiseren van zijn medestrijders in het heetst van de strijd‘ een draai te maken die spreekt van een hoog staaltje perceptiemanagement. Hij wil namelijk beweren dat hij zijn ‘mede stijders’ van de ploeg van ‘de Roestige Spijker’ niet perse hoeft te kennen. Dat is uiterst opmerkelijk, omdat hij altijd alles en iedereen tot in het extreme onder de loep neemt. Je zou toch kunnen stellen dat het bij een leger hoogst ongebruikelijk is dat de generaals en officieren van elkaar niet weten wie ze zijn?
Zoals verwacht wil Micha Kat mij in de verdediging drukken door in te zoomen op de vraag of ik een bijstanduitkering heb. Dit is voor hem waarschijnlijk hoogst ongeloofwaardig, gezien het feit dat ik zulke professioneel ogende websites heb en zoveel schrijf. Hij kan dit vanuit zijn beleving wellicht niet voorstellen. Uit de email die ik ontvang van een Micha-medestander en uit een artikel op zijn website maak ik op dat hij mij dit vraagt om aan te willen tonen dat ik ingezet ben als ‘nieuwe media-infiltrant’ vanuit het kamp Demmink [citaat] ‘Martin Vrijland ingezet als nieuwe media-infiltrant in cruciale fase zaak Demmink’. Het opmerkelijke is dat Micha Kat ook al in zijn interview (hier te bekijken) met Victor Wijsman van Waarinholland.nl afleidingsmanoeuvres maakt en mij als kwakzalver wegzet. Hij gaat niet in op de inhoud van mijn kritiek en begint nu de tactiek van ‘kill the messenger’ toe te passen.
Nou goed, het beste wat u kunt doen is zelf naar de radio uitzending luisteren (klik hier) en uw eigen mening vormen. Ik vind het zeer betreurenswaardig dat ik heb moeten ontdekken dat juist de man die iedereen jarenlang zo hoog had, een dubbelrol lijkt te hebben gespeeld om financieel gewin. Dat dit onherroepelijk leidt tot cognitieve dissonantie kan ik mij dan ook goed voorstellen. Het voelt alsof je pas ontdekt hebt dat de vrouw van wie je hield al jaren lang vreemd blijkt te gaan.
Bron linkvermeldingen: echtekrant.be, Donquijotte.wordpress.com, Donquijotte.wordpress.com, Frontier radio