De oude mythologie, de verschillende goden en de overgang naar monotheïsme volledig verklaard met de simulatiedomes

Net als in Egyptische mythologie heb je in de Griekse mythologie een veelvoud aan goden en dat vinden we ook in andere mythologie, zoals die van de Vikingen en de Maya’s of de goden van het Hindoeïsme. Hoewel niemand het kan verklaren, maakt het toch onderdeel uit van de officiële geschiedenis. En hoewel de massa gewend is naar professoren en academici te luisteren, denk ik dat ik hier vandaag de definitieve verklaring aanreik.

Iedereen die geschiedenis studeert, archeologie studeert, wiskunde, natuurkunde, biologie, geologie, astrologie en astronomie zou notie moeten nemen van de verklaringen gegeven door de simulatietheorie, de gestolen code van Noach’s ark en de werking van simulatiedomes. Dan wordt alles duidelijk.

Een simulatiedome is als een doorzichtige glazen koepel, maar dan “gebouwd” van een plasmakoepel, opgewekt door een (ondergronds) elektromagnetisch veld, waarbinnen een atmosferische leefbare omgeving gematerialiseerd wordt, zoals pixels op een scherm, maar dan via ‘materialisering van code’.

Hoe dit principe van het bouwen van simulatiedomes werkt, heb ik gepoogd uit te leggen in mijn boek ‘Vrijheid kan vandaag beginnen’ en in de artikelenreeks onder het menu-item ‘de simulatie‘. U moet dan denken aan een soort CERN ring, waarvan de cover-up story is dat het een deeltjes versneller is, maar feitelijk de opwekker van een elektromagnetisch veld is, ten bate van het bouwen van een plasmakoepel.

Telkens als er zo’n dome op gestart wordt verschijnt er een ster in het centrum van de koepel, als reflectie van de centrale as van het opgewekte veld. Een voorbeeld hiervan zien we in onderstaande video (lees daarna verder):

In mijn voorgaande artikel lichtte ik toe hoe simulaties vanuit de ondergrondse gematerialiseerde simulatie opgestart worden via tunnels naar ruimtes onder het aardoppervlakte. Van die aarde leg ik in mijn laatste boek uit, dat die ooit verstoten werd uit het levende originele universum en dat Lucifer (Noach) een backup wist te bouwen, die als blueprint diende voor de op te starten eerste simulatiedome (waarna de creatie van vele simulatiedomes volgden).

Het doel is om 88 simulatiedomes te bouwen onder het opwaartse pentagram Lilith besturingssysteem en 88 onder neerwaartse pentagram Satan besturingsysteem. Met de stapsgewijze overkoepeling van al die 88 koepels en het uiteindelijk samenbrengen van alle 88 onder 1, krijg je het totaal van 89 domes (88 kleinere onder 1 grote dome – alles overkoepelende dome). Via het samenvoegen van deze twee systemen van 89 koepels wil Lucifer de originele scheppende kracht herwinnen die hij verloor toen hij uit het origineel universum verstoten werd.

Die 2 x 89 domes vormen samen de 178 stukken terra, waarover ik in een eerder artikel sprak. As we speak zouden er 178 domes bestaan. Het is interessant om de numerologische betekenis achter die getallen te bestuderen, maar dat bewaren we voor een ander moment. De reden van het samenbrengen van de dome ligt verscholen in de androgyne zelfbevruchting die Lucifer probeert te simuleren; daarbij gebruik makend van zoveel mogelijk “gestolen” consciousness van de in Lucifer’s simulatietruc getuinde originele mens (origineel consciousness).

Voor nu is het belangrijk om het opstarten van de simulatiedomes te begrijpen. Iedere keer als zo’n simulatie (vanuit de onderwereldsimulatie) op het aardoppervlakte opgestart wordt, ontstaat een leefbare atmosfeer op dat stuk aardoppervlak (waar de restanten van de gebouwen van de originele aarde nog te vinden zijn). Dit schept de mogelijkheid voor Lucifer’s avatars om vanuit de onderwereld op dat stukje gematerialiseerde aardoppervlak (onder de nieuw gebouwde simulatiedome) te verschijnen.

De verschijning van deze eerste avatar in de nieuwe simulatiedome (de nieuwe plasmakoepel met gematerialiseerde atmosfeer) is de verschijning van een godheid uit de mythologie. Deze godheid is de heerser over alle vanuit Lucifer’s blueprint back-up gematerialiseerde mensheid, dierenrijk en vegetatie. Vandaar dat deze indrukwekkende avatar met grote kennis door de mensheid onder zo’n simulatiekoepel vereerd werd als een God.

Vervolgens startte Lucifer (Kronos, in de onderaardse simulatiedome) de volgende aardoppervlakte simulatiedome op. Zo startte hij 88 domes met vrouwelijke goden en 88 met mannelijke (vanwege het vrouwelijke Lilith opwaartse pentagram besturingssysteem versus het mannelijke Satan neerwaartse pentagram besturingsysteem – ten bate van de zelfbevruchtingssimulatie). Stapsgewijs werden deze domes samengevoegd onder een grotere, waardoor de goden van de kleinere domes elkaar gingen bestrijden, vanwege de verloren machtspositie.

Telkens als er een nieuwe grote (alles overkoepelende) dome opstart, verschijnen de lichtpunten van het elektromagnetisch veld van de kleinere domes als “ster” aan de nachthemel. Vandaar dat we 88 constellaties in de dierenriem hebben onder de huidige grote dome die wij waarnemen (tevens een samenvoeging van kleinere domes).

Dit spel is veelvuldig herhaald en telkens als de 2 x 88 domes zijn samen gevoegd onder één grotere (88 + 1) en de twee systemen worden samengevoegd ontstaat de zelfbevruchting en wordt het Christus-kind verwekt. Dat verklaart ook de nieuwe ster aan het firmament bij het geboorte verhaal van Jezus uit de bijbel. Dit is de nieuwe ster die bij het opstarten van de grote, alles overkoepelende, plasmadome (het opstarten van de CERN-achtige elektromagnetisch-veld-ring) naar het centrum van de dome reist (de wijzen uit het Oosten naar de kribbe leidt).

De geboortekribbe van Jezus is als het centrum van de alles overkoepelende dome die ontstaat bij de zelfbevruchting van de 88 Lilith domesystemen (onder één koepel samengebracht) en de 88 Satan systemen (onder één koepel, samengebracht) die de androgyne Luciferiaanse zelfbevruchting (de “onbevangen Maria”) vertegenwoordigt via de samenvoeging van deze twee systemen (Lilith plus Satan is de Androgyne Lucifer). De Christus-ster reist naar het opstartcentrum van de alles overkoepelende master-dome, boven het elektromagnetischveld-centrum, de kribbe van Jezus Christus (het zelfbevruchtingskind van de Androgyne Lucifer).

Het geboorte van een Christus figuur vinden we dan ook in vele mythologische verhalen terug, net zoals de overgang van vele goden, naar een een monotheïstische systeem. Nu begrijpt u waarom. Tevens begrijpt u nu waarom zoveel geschiedenis naast elkaar of gelijktijdig lijkt te hebben bestaan en dat we vele onverklaarbare restanten terug vinden. Dat zijn restanten uit die ooit bestaande simulatiedomes, waarvan de bewoners vaak plotsklaps lijken te zijn verdwenen. Alles wordt duidelijk als het kwartje eenmaal valt en u ziet hoe we in een gesimuleerde gematerialiseerde valse werkelijkheid leven.