Hoewel ik op zeer jonge leeftijd al door had dat geloof niets met een liefdevolle god te maken had, maar vooral draaide om angst, fascineert het mij wel hoe miljarden mensen door hun geloofssysteem in beslag genomen worden en hun gehele leven erdoor laten bepalen. Nu is niet alleen het geloof in God, Allah, Jezus, Krishna of Mohammed een geloofssysteem. Je hebt ook andere geloofssystemen, zoals het geloof in de evolutietheorie, het geloof dat alles na het leven gewoon stopt, het geloof dat het universum een simulatie is, het geloof in wormholes, het geloof in aliens of het geloof dat we reïncarneren. Voor eigenlijk elk geloofssysteem geldt dat er voor de meest essentiële vraagstukken geen antwoorden bestaan. Dus hoe komen we er achter wat dan de waarheid is als we meestal onze analyse lijken te maken met de bril op van ons eigen geloofssysteem? Halen we niet heimelijk alles wat we horen, lezen of zien door dat filter? Hoe kunnen we dat omzeilen?
Feitelijk kun je stellen dat het niet te omzeilen valt, want zelfs mensen die jaren studie doen en met de meest grote stelligheid hun ‘waarheid’ presenteren komen niet uit de meest essentiële vragen. Zo wordt mij, naar aanleiding van mijn artikelenreeks, regelmatig gevraagd wie dan Lucifer (de bouwer van de Luciferiaanse simulatie, waarin ik stel dat wij leven) geschapen heeft. Gesteld dat dit een god-achtige personage is of zelfs de god van de bijbel of van de koran, dan blijft de vraag wie dan weer die god geschapen heeft en of die schepper dan ook niet weer een schepper heeft. Zelfs als het universum helemaal uit het niets zou komen, kun je je afvragen hoe niets uiteindelijk iets voort heeft gebracht.
We kunnen dus een paar keuzes maken in ons leven, zijnde:
- simpelweg bij ons geloofssysteem blijven omdat dit nu eenmaal veilig en vertrouwd is
- als ons geloofssysteem toch wat hiaten begint te vertonen, andere geloofssystemen bestuderen en kijken of we daar iets in zien
- forensisch onderzoek doen naar ons beste kunnen en daarmee op een spoor komen (en daarbij naar de innerlijke radar luisteren)
Natuurlijk is het voor velen vaak een mix van deze 3 opties, omdat we stiekem altijd geneigd zijn onbewust naar bevestiging van het oude vertrouwde te zoeken. Voor mij persoonlijk gold dat niet, omdat ik al op zeer jonge leeftijd niet bepaald vrolijk werd van mijn christelijke opvoeding. Ondanks de soort van warme gemeenschap stonden mij al die strenge regeltjes niet zo aan en toen ik mij op 10 jarige leeftijd tijdens een zomerkamp, ten overstaan van 3 in donkergrijs pak gehulde kampbeulen, moest bekeren, wist ik voldoende: dit klopt voor geen meter. De tot dan toe zo aardige kampleiders leken zo sympathiek, sportief en innemend, tot het moment dat ik mijn hart aan de Heer moest geven en ik dit weigerde te doen. Toen mocht ik de nacht voor straf op de houten vlonders in de eettent doorbrengen. Op zich had ik de grootste lol die nacht, want ik ging gewoon kattenkwaad uithalen, maar ik was wel de enige tussen een paar honderd jongens die weigerde zich te “bekeren”. Intuïtief had ik dus iets tegen ‘de Heer’.
Sommige van mijn lezers zien hierin aanleiding om mij van een jeugdtrauma te betichten, op basis waarvan ik een vertekend beeld van de werkelijke god van de bijbel heb gekregen. Ik kan die lezers opbiechten dat ik later in mijn jeugd en tijdens mijn studie toch echt serieus mijn best gedaan heb om de bijbel nog eens goed te bestuderen, maar zelfs Willem Ouweneel (what’s in the name), een bekend prediker, 7x doctor in de weet-ik-veel-wat en auteur van verscheidene boeken, heeft mij niet kunnen overtuigen. Ook kan ik me voorstellen dat er een psychiatrisch stempel opgeplakt kan worden, zoals: “Aha, deze man had al vroegtijdig last van een oppositioneel opstandige gedragsstoornis!” Anything goes, zolang het maar geen gezonde scepsis heet. Als gezonde scepsis niet zou bestaan, hadden we nog steeds geloofd dat de aarde plat is (sorry voor the flat earth lezers onder ons).
Het zat al vroeg in mijn aard om common sense als radar te gebruiken en niet verhalen die je zijn aangepraat. Wat mij opgevallen is in mijn zoektocht door het leven is dat mensen met een christelijk, islamitisch of elk ander “religieus getint” geloofssysteem, erg prat gaan op een boek (of een verzameling boekwerken). En dan heb je nog stromingen die beweren dat zaken in zo’n boekwerk niet juist vertaald zijn of geïnterpreteerd worden of dat bepaalde delen wel of niet authentiek zijn of wel of niet onderdeel van het verzamelwerk zouden moeten zijn. Ondertussen bestaat er wel een groot vertrouwen in het geschrevene en wordt er vanuit gegaan dat het echt uit goddelijke bron komt (“het staat geschreven!“). Vanuit mijn zienswijze waarin ik beweer (op basis van methode 3 uit bovenstaande opsomming) dat we in een Luciferiaanse simulatie leven, durf ik te stellen dat ze in die ‘goddelijke bron’ nog gelijk hebben ook. Iedereen die de religieuze boeken bestudeert kan niet anders dan tot de conclusie komen dat het niet zomaar een paar boekwerken met fabeltjes zijn. Dan ben je gewoon te lui geweest om je er serieus in te verdiepen. Ik stel echter dat het groot vertrouwen in de boeken in de meeste gevallen uit programmering van jongs-af-aan voortkomt en niet uit diepgaande studie en dat het vertrouwen dat de ‘goddelijke bron’ authentiek is misschien wel volledig gebaseerd is op tunnelvisie.
Iedereen die het onderzoek hier op de site serieus bestudeert en serieus neemt, kan er achter zijn gekomen dat de bouwer van dit universum Lucifer moet zijn en dat de religieuze geschriften dan ook uit die bron komen. Laten we er voor het gemak even vanuit gaan dat dat ons nieuwe ‘geloofssysteem’ is, zonder dat u de moeite wilt doen om het echt te onderzoeken. Laten we er ook even voor het gemak vanuit gaan dat het universum een simulatie is en dat dit onderdeel van ons nieuwe geloofssysteem is. We blijven echter openstaan voor andere input en interpretatie, maar de vraag is of we dat niet stiekem al een beetje gekleurd doen, omdat we zo graag een definitieve definitie van ons geloofssysteem willen hebben zodat we de eindconclusie trekken en daaraan houvast hebben. Ik zeg u dan alvast: er is geen definitieve slotconclusie en er is geen definitief houvast. Dat is de grootste deceptie van elk geloofssysteem. Het is nooit honderd procent solide. Misschien moeten we er maar gewoon aan wennen. Maar moet ons dat gedemotiveerd maken of moeten we de hoop houden dat we er bijna zijn? Ik denk dat we de hoop moeten houden dat de forensische speurtocht ons uiteindelijk op het juiste spoor zet en houdt.
Blind geloof is als een kip zonder kop op je programmering varen. Want dat iedereen een behoorlijke mate van programmering is ondergaan kan zelfs de beste gelovige (in welk geloofssysteem dan ook) niet ontkennen. Binnen onze capaciteiten is forensisch onderzoek dus de enige juiste weg. Daarbij moeten we wel naar onze intuïtie luisteren, mits we ontdekt hebben dat onze intuïtie niet een mind-gedreven radar, maar een ziel-gedreven radar is. Anders heeft je hormonale huishouding, het weer, je financiële situatie of wat dan ook, effect op je “intuïtie”. Toch speelt logica ook een belangrijke rol. Bij velen blijkt logica helaas ook een kwestie van ‘gevoel’ te zijn. Als 1+1=2 geldt, dan is dat omdat we dat zo ingeprogrammeerd hebben gekregen. Zonder die programmering zouden de getallen of de symbolen die die getallen representeren niets betekenen. Een amazone indiaan zou er niets van snappen. Toevallig is deze programmering wel gebaseerd op logica, maar in de dagelijkse praktijk worden we inmiddels overspoeld met zaken die de logica ondermijnen. Als iemand mij bijvoorbeeld meldt dat hij/zij vandaag vrijwilligerswerk moet doen, dan is dat een ondermijning van de logica: als iets vrijwillig is, moet je het niet doen, maar mag je het doen terwijl je het ook mag laten. Blijf dus altijd scherp op de programmering/gewenning die onder iets zit.
Als u de afgelopen artikelenreeks (te vinden onder het menu-item ‘mind & soul control‘) heeft gelezen, dan bent u onherroepelijk tegen het double slits experiment aangelopen. Dit experiment toont vanuit ons menselijk waarnemingsperspectief aan dat materie pas bestaat zodra het waargenomen wordt. Ik heb meerdere artikelen geschreven waarin ik uitvoerig toegelicht heb hoe dit met een simulatie of een game te vergelijken is. Voor sommigen is dit wellicht vertaald als beeldspraak, maar u moet het letterlijk nemen. Dat is geen grap. Dat is het resultaat van datzelfde double slits experiment. Hoewel het bureau of de tafel waaraan u nu misschien zit of de grond waarop u staat, gewoon keihard en solide aanvoelt, blijkt dat wanneer u het onder een super microscoop zou leggen er ineens enorme lege ruimte tussen de kern en de elektronen van een atoom te zitten. Zoom je dan nog verder in, dan blijkt die gehele vaste materie eigenlijk uit enorme kleine bewegende deeltjes te bestaan (zoals elektronen die om een kern van protonen en neutronen bestaat). En als je dan nog verder inzoomt wordt het nog veel minder. Uiteindelijk zou nu het kleinste deeltje het higgs-boson-deeltje zijn; ook wel het godsdeeltje genoemd. Maar als je dan het double slits experiment uitvoert, blijkt dat elk deeltje, hoe klein ook, pas te bestaan na waarneming! Vaste materie materialiseert zich dus door waarneming. Dus ook alles wat zo hard en tastbaar aanvoelt zoals u dat nu ervaart.
Dit betekent dat ook uw lichaam een waarneming is. En dat heb ik geprobeerd te vergelijken met een Playstation game, waarbij de avatar in de game op het scherm verschijnt op basis van uw keuzes met de controller. De softwarecode (programmering) van het spel ligt al vast, dus door uw bewegingen met de controller, materialiseren de pixels zich dusdanig op uw scherm dat er zich een beeld vormt. Zo materialiseren de trillingen in de informatiestroom zich tot materie voor de waarnemer aan de controller van deze simulatie (ons universum). Die waarnemer heb ik gedefinieerd als zijnde de ziel. Dat is nummer 3 om toe te voegen aan ons nieuwe geloofssysteem. Misschien wilt u er helemaal niet aan dat er een ziel is en vindt u dat concept onzin. U gelooft misschien dat bewustzijn een gevolg is van een bepaalde hoeveelheid verbindingen tussen de neuronen in uw hersenpan (het verschil tussen mens en ander zoogdieren) dat ons bewust maakt. Dat is uw goed recht. Het geloofssysteem hier beschreven is gebaseerd op de logica die te herleiden valt uit het double slits experiment, zijnde dat er een waarnemer moet zijn voordat materie zich materialiseert. Een logisch gevolg is dan de conclusie dat er een ziel moet zijn. Dat is een forensische conclusie.
Nu zou u kunnen zeggen: “Ach, ja dat double slits experiment is maar 1 experiment uit de zovele experimenten gedaan in de historie, dus wat zegt dat nou?” Welnu, dat experiment zette alle theorieën ontwikkeld in de natuurwetenschap door de grote Albert Einstein, op zijn kop. Dat mag toch wel een indicatie zijn dat het om een belangrijk experiment gaat.
Een van de implicaties van dat experiment was dat materie zich voor waarneming in ‘superpositie‘ bevindt. Je kunt dat het beste weer vergelijken met een Playstation game. Voordat jij je controller beweegt in de game, kun je nog alle kanten op. De code voor al die kanten ligt al vast in de software. Het is dus jouw keuze die bepaalt wat je straks bij beweging van je controller op je beeld gaat zien. De software berekent dan welk beeld zich aan jou op je scherm moet presenteren. Dat moment vlak voor die keuze is de ‘superpositie’. Alle mogelijkheden kunnen zich op het beeldscherm materialiseren. De proeven in de kwantumfysica waaruit blijkt dat deeltjes zich in een bepaalde positie kunnen materialiseren en dan die positie aanhouden, zijn een forensische indicatie dat het begrip kwantumverstrengeling bewijst dat de ‘superpositie’ om te materialiseren een waarneming van de eerste waarnemer vereist.
Eenmaal waargenomen en gematerialiseerd blijken twee kwantumverstrengelde fotonen gelijktijdig van positie te veranderen als 1 van beide’s positie veranderd wordt. Dit principe is noodzakelijk in een multiplayer game, zodat alle waarnemers steeds hetzelfde zien als de informatie eenmaal uit ‘superpositie’ gekomen is. Je kunt dat vergelijken met dat 1 van de spelers in een multiplayer game een voorwerp voor het eerst ziet en oppakt. Als er dan andere spelers de kamer binnen komen, moeten zij allemaal het voorwerp in dezelfde vorm en op dezelfde positie zien. Als hij het voorwerp omdraait, moeten zij dit ook allemaal gelijktijdig waarnemen vanuit hun invalshoek en positie. Het blijkt dat dit principe in de wereld van de augmented reality applicatieontwikkeling toegepast wordt. Kwantumverstrengeling toont dus forensische gezien aan dat we in een multiplayer game universum leven. Dat wordt onderdeel 4 van ons nieuwe geloofssysteem.
Kenmerken van een spel zijn dat ze een bepaald script volgen. Ook dit kunnen we herkennen in ons multiplayer game universum. Als u een religieuze achtergrond heeft dan bent u misschien bekend met het fenomeen ‘profetieën’. Maar heeft u dat niet, dan bent u misschien bekend met de horoscopen uit de roddelbladen of misschien gaat u wel naar een serieuze astroloog of laat u wel eens een tarotkaartje leggen. Uit dit alles blijkt dat er een bepaalde voorspelbaarheid in ons spel zit. Dit duidt erop dat de broncode voldoet aan een bepaalde basisset aan programmering. Als je een CD van een spelletje voor je Playstation game in de speler doet, ligt het gehele spel al vast op die CD. De computer in jouw Playstation vertaalt de code op basis van enkele factoren. Laten we even uitgaan van de mulitplayer game. Wat zijn dan die factoren:
- ‘the construct’ / het universum waarin het spel zich afspeelt – zoals die door de bouwer geprogrammeerd is
- het script van het spel
- jouw keuzes en bewegingen in het spel
- de keuzes en bewegingen van anderen in het spel
- de interactie tussen in het spel geprogrammeerde avatars (van de bouwer van de game, behorende tot het script van de game), jou en andere medespeler
- de eerste waarneming van anderen van gebieden in het spel en hun activiteit op dat terrein (stel zij hebben op plek A iemand neergeschoten en jij loopt net plek A binnen, dan moet jij – in een multiplayer game – hetzelfde op je scherm zien vanuit jou invalshoek en perspectief)
Hoe succesvol je bent in het spel is dus afhankelijk van een veelvoud aan factoren. Er is echter duidelijk sprake van een script. En als je de CD in je hand hebt (voordat je hem in de speler stopt), staat al die code al op de CD gebrand. In een multiplayer game draait de game natuurlijk op een centrale server in the cloud. Het uit ‘superpositie’ komen van datgene wat zich op de beeldschermen presenteert is dan afhankelijk van de eerste waarneming van 1 van de spelers. Steeds ligt het script in grote lijnen al vast. Binnen dat script kun je wel bepaalde keuzes maken, maar de rode lijn ligt vast. Dat komt doordat het spel zo geprogrammeerd is. Hierdoor kan de bouwer van het spel de uitkomst bij x-keuzevarianten van x-multiplayers voorspellen. Hij kent immers het script.
Mijns inziens wordt het script dus gerepresenteerd in de religieuze geschriften en hun profetieën of in andersoortige voorspellingen. Daarin spelen echter de door de programmeur in het spel geplaatste avatars wel een grote rol. Anders zou je bij het aantal van x multiplayers een x tot de macht x mogelijkheden hebben waarbij waarneming uit ‘superpositie’ komt. Om dus het script succesvol te laten zijn, moeten de extern (via de controller) meespelende avatars in het spel niet de dominantie positie krijgen. Wat zich immers op het scherm materialiseert wordt bepaalt door de eerste waarneming (double slits experiment). Je moet er als spelbouwer dus voor zorgen dat je zoveel mogelijk avatars in het spel hebt rondlopen die voor ‘de eerste waarneming’ zorgen, zodat de andere avatars in de mutliplayer game wel het zelfde te zien moeten krijgen. Maar dit alles natuurlijk wel binnen de regels van de construct zoals jij die geprogrammeerd hebt en die speelt ook een dominante rol in de waarneming.
Toen ik tijdens mijn afstudeerproject voor mijn studie vliegtuigbouwkunde samen met mijn compagnon een vluchtsimulator schreef (althans Hans schreef de code en ik opende het bier), schreven we dit zo dat het landschap zich ontvouwde waar wij naar toe bewogen. Op basis van een basis set aan regels fabriceerde zich dat landschap zich ogenschijnlijk random, maar het was simpelweg een basis set aan regels. Zo kun je dus een oneindig landschap maken, waarbij het landschap zich materialiseert op basis van de keuzes van de spelers. U kunt zich voorstellen hoe belangrijk het dan is dat de avatars werkzaam bij NASA de eerste waarneming van het ‘universum’ doen. Eenmaal waargenomen, blijft de waarneming onveranderd gematerialiseerd vanuit superpositie. Hoe belangrijk is het dus dat u de krant lees en tv kijkt? De aan u gepresenteerde waarneming is dan eenmaal gematerialiseerd en onveranderbaar. Het is dus heel belangrijk dat er avatars in het spel zitten die voor ‘de eerste waarneming’ zorgen.
We kunnen dan bijna concluderen dat de eerste waarneming een belangrijke rol vervult in een multiplayer game. Is dat niet een reden om alle boeken, tv’s computers en smart phones het raam uit te gooien? Nee, want dan zijn er wel anderen die de waarneming voor u doen. Feitelijk kun je met een multiplayer game als de onze – waarin zich miljarden spelers bevinden – op dat vlak de race niet winnen, zo lijkt het. Maar wacht eens even. Al die zaken als boeken, tv, smart phones, etcetera, zijn reeds gematerialiseerde zaken op basis van waarneming. We waren tot de conclusie gekomen dat onze ziel de waarnemer is. De enige manier om dus iets aan de uitkomst van deze simulatie te veranderen is door iets met je keuzes in het spel te doen. Als heel veel spelers in het spel gaan afwijken van het script, dan zou er iets kunnen veranderen. Maar helaas lijkt ook dat een onmogelijke opgave, want vele zielen zijn zich dusdanig gaan vereenzelvigen met de avatar in deze multiplayer game, dat ze het besef missen om andere keuzes te maken (zijnde die vanuit het perspectief van de waarnemende ziel).
Blijkbaar moet er iets gebeuren aan het script, aan the construct van het programma en aan de set basisregels, waardoor de avatars bevrijd worden van hun gevangenis. Je zou dus denken dat we het spel moeten hacken en de code aan moeten passen: vanbuiten uit; vanuit de positie van de waarnemer, de ziel. Maar gaat het er niet simpelweg om dat we ontdekken dat alles wat er in het spel gebeurt er eigenlijk helemaal niet toe doet? “Het is maar een spelletje..” Als jij je Fifa voetbal game op je Playstation verliest, heb je verloren, baal je misschien als een stekker en leg je de controller weg om een frisse neus te gaan halen. Als je dan eenmaal het spel uitgespeeld hebt en je ziet dat je in een stadium vol mensen zit met allemaal een VR-bril op hun neus, dan ga je ze misschien 1 voor 1 op de schouder kloppen en uitleggen dat het maar een spelletje is. Zo eenvoudig lijkt deze simulatie echter niet te zijn opgebouwd. Het heeft iets weg van een zielengevangenis waar je niet heel erg makkelijk uit ontsnapt. Maar misschien is dat wel omdat we zo zijn gaan geloven in de waarneming via onze avatar in de game, dat we ons er mee zijn gaan vereenzelvigen. Misschien wordt het tijd om over te gaan tot ‘spooky action at a distance‘ of misschien moeten we de game niet te serieus nemen.
Natuurlijk zult u bovenstaande beschouwen als een herhaling van hetgeen ik al eerder geschreven heb. Dat klopt, maar ik wilde middels dit artikel vooral duidelijk maken dat het forensisch onderzoek is dat leidt tot de conclusie van een simulatie en tevens tot de conclusie dat het om een Luciferiaanse simulatie gaat. Hoewel ik dat laatste later nog eens grondiger zal onderbouwen, is dat de conclusie die dan uitmondt in een nieuw geloofssysteem; een geloofssysteem dat helaas nog steeds niet alle antwoorden gevonden heeft. Zo staan er nog vragen open als:
- wie heeft Lucifer dan gemaakt
- wat is zijn doel/missie, waarom wilde hij een simulatie bouwen die zo levensecht lijkt dat we onszelf erin verliezen?
- wie zijn wij dan behalve een ziel en waar komt die ziel vandaan?
- is er een godheid die zowel Lucifer als onze ziel gemaakt heeft?
- enzovoort enzovoort
Je kunt een forensisch onderzoek pas uitbreiden als het eerste onderzoek in een spoor heeft geresulteerd. Dat spoor heeft geleid tot een zeker punt in het onderzoek, van waaruit je verder kunt gaan. Dat is de status nu. U kunt uw eigen forensisch onderzoek doen. Wellicht komt u dan tot hele andere conclusies. Ik blijf graag geprikkeld worden door input van anderen, omdat je beter vroegtijdig kunt ontdekken of je op het juiste spoor zit of juist op een dwaalspoor. Ik probeer dat persoonlijk zoveel mogelijk uit te sluiten door steeds te kijken of er niet sprake is van een gekleurde bril (als gevolg van een geloofssysteem). In die zin heb ik het geluk dat ik vroegtijdig geleerd heb kritisch naar geloofssystemen te kijken. Hopelijk heeft dat mij een voorsprong en een zetje in de juiste richting gegeven. Vanaf hier gaat het onderzoek dus verder en zal ik daar online verslag van doen. Als het u interesseert kunt u dat blijven volgen.
Heeft u ondertussen al nagedacht over de betekenis van het bijbelvers uit het boek openbaringen 1 vers 7?
“Ziet, Hij komt met the cloud en alle oog zal Hem zien”
9 Comments
G’n morgen Martin,
Met dit bedoelt artikel bied je de lezers een enorm keuzemenu aan.
Ik denk dat het goed is als iedereen voor zichzelf alle varianten “wat waarheid zou kunnen zijn” op een rijtje zet. Vervolgens van elk scenario de zekerheden beoordeelt met een cijfer tussen 0 en +10, en de “onzekere open punten” beoordeelt met een cijfer tussen 0 en -10. Het “berekende resultaat” geeft per scenario een beeld over je eigen geloof(waardigheid) omtrent elk van die scenario’s.
Zoals ik je al gemeld had krijgen bij mij alle scenario naast de Bijbel (grondtekst), een lager cijfer dan de (ware) christen-leer. Men de (ware) christen-leer bedoel ik dus niet de leer van de meeste kerkelijke denominaties (met alle pedagogische belevingen uit de jeugdjaren van dien….), maar de leer, via een plan-van-tijdperken, van het uiteindelijk herstel van alle dingen.
Vraag, bij het dieper bestuderen van één of meerdere scenario’s, aan onszelf is: dulden we (indien dit uit waarheidsvinding zou blijken) een soevereine Goddelijke macht boven ons, vanuit een “door Hem wettelijk vastgelegde autoriteits-keten”? Of vinden we onszelf eigenlijk “de hoogste machthebber”? (…hetgeen in de Bijbel ook van ons gezegd staat)
Jouw vragen:
• Lucifer (er zijn een aantal varianten in het christendom over “wie is Lucifer”) is niemand anders dan de ultieme “door de war schopper”, het summum van kwaad. Dit wezen is anderzijds niet anders dan een werktuig in God’s Plan om het GOEDE te kunnen ontdekken. Immers, alleen vanuit het besef van KWAAD kunnen we het GOED herkennen (God werkt in dit tijdperken volop vanuit tegenstellingen)
• Lucifer is geen creator, maar onderdeel van een systeem. Je kunt ook niet uit het systeem ontsnappen….ook niet door zelfmoord.
• De vraag waarom Lucifer zo’n levensechte simulatie wilde maken….komt voort uit “eigen script”. Wellicht is de vraag oneigenlijk.
• Jouw vraag 3, wat zijn we dan behalve een ziel? Een mens bestaat uit geest en ziel en lichaam. We kunnen allerlei visies erbij halen wat wat is. Maar je lichaam (vlees) is per definitie onderhevig aan vergankelijkheid en is per definitie zondigend van aard, en sterft ook. (Ons is overigens een nieuw lichaam beloofd). Onze geest is uit God en keert terug naar God bij ons sterven (onze geest was er dus altijd al). De ziel (“het zíjn wie je bent”) zit eigenlijk in het bloed, en bij sterven gaat de ziel rusten in een daarvoor bestemde rustplaats tot de eerste of tweede opstanding.
• Vraag 4: ja, Een en dezelfde Godheid uit Wie, door Wie, en tot Wie alle dingen zijn.
• Inderdaad heb ik nagedacht over “alle oog zal Hem zien”. Kijk, als jij eigendom bent van God, en God geeft aan dat Hij jou zal gaan corrigeren richting Zijn Evenbeeld….dan is dat een proces. Dat proces begint ergens…en iedereen komt langs. Dit genoemde Bijbelgedeelte komt uit het meest symbolisch-geschreven-Bijbelboek, maar ergens anders staat ook genoteerd dat Hij (de Zoon, Jezus) Zich zal voegen bij de uitverkorenen om een aanvang te maken de Aarde te herstellen. OK, dan kun je nog wat praktische vragen stellen over platte of ronde Aarde…. Daarnaast weten we van de diverse hologram-technieken, maar daar maak ik me geen zorgen over.
Ik raad aan om eens voor de aardigheid een Playstation spel te spelen. Of gewoon een online spelletje. Ik hou er zelf totaal niet van, maar ik heb wel eens mee zitten kijken.
Als je je helemaal in zo’n spel verliest ga je je vereenzelvigen met het poppetje in het spel. Het poppetje heeft een lichaam. Dat zich presenteert vanuit de softwarecode op het scherm.
Ik denk dat je de artikelen echt nog eens goed moet lezen en serieus naar het double slits experiment moet kijken. Jij zegt: “de mens heeft geest, ziel en lichaam” (dat is een stellige stellingname gebaseerd op jouw boek van jouw geloofssysteem). Ik zeg: de mens bestaat niet. De mens materialiseert zich door observatie, zoals als jij een spel op je computer speelt het poppetje materialiseert vanuit de code als gevolg van jouw input (met de controller). Alles in het spel is een materialisering van waarneming.
Vanuit de bijbel (een boek geschreven van binnenuit in de simulatie) is de mens dus een lichaam (met ziel en geest). De poppetjes in het spel hebben het spel van binnenuit beschreven. Sommige poppetjes hebben de bouwer van de game horen spreken via zijn voice-over in de game en dat op papier gezet. De poppetjes missen echter de helicopterview (van buitenuit de game) om te begrijpen wat er bedoeld wordt.
Dat lichaam is je ‘tempel’ (avatar) en bestaat alleen als gevolg van waarneming. Er is dus slechts en alleen maar ziel. De rest is een simulatie die zich materialiseert (op het scherm verschijnt) door de waarneming van de ziel.
Laat de bijbel eens 1 tel los.
De vijf puntjes die je aanhaalt om nog verder uit de werken, mea. ‘de vragen die nog open staan’, kan je niet voorbij aan het onderzoek naar wat ‘archonten’ zijn. Hierover is heel wat te vinden, uit eigen kultuur maar beslist ook elders als aanrader (native). Mijn conclusie hieruit is dat Lucifer, zoals je hem noemt een creatie is van de archonten. Indien wenselijk kom ik daar nog uitvoeriger op terug. Mijn ervaring is echter dat zelfonderzoek hierbij primeert. Goed artikel ovrigens. Nooit aan gedacht om -een deel van- je werk ook in het Engels te publiceren? Het is zeker een globaal podium waardig. Groetjes, Hans.
Mijnsinziens zijn de archonten onderdeel van de Luciferiaanse simulatie en niet andersom.
En ja, dat heb ik wel een geprobeerd, maar het is al a hell of a job om deze site in het Nederlands draaiende te houden, laat staan ook nog eens druk te zijn met vertalingen. Bovendien verwcaht ik dat Google translate binnenkort al goedgenoeg is om dat klusje voor me te regelen.
Persoonlijk probeer ik het archontisch veld vanuit hun invalshoek te begrijpen. Dit vergt een compleet andere manier van doen omdat ze volledig anders in elkaar zitten dan wij -ons kunnen voorstellen-. Ze hebben een volledig anders reactie en waarnemingsveld en dit valt moeilijk uit te drukken in woordend begrip dat wij voor handen hebben. Lucifer en hoe wij dit duiden en voeden is ontstaan vanuit onze perceptie wereld. Ik meen tot nu toe waar te nemen dat dit het archontisch veld helemaal niet raakt. Oplossingen liggen daar waar we in staat zijn hun aard te observeren en te begrijpen en dit is mi. ook mogelijk door gebruik te maken van de archontisch identiteit die zich haast in ieder van ons op een of ander manier innestelt of dat toch probeert. Tot nu toe zie ik de creatie van Lucifer een door hun subliem gecreëerde identiteit die aardig wat werk verricht en terwijl de ware identiteit die erachter zit verbergt. Bij het begrijpen van dit alles heb ik ook leren afstand doen van het strikt definiëren en begrenzen van een identiteit. Bij archonten zit dit anders in elkaar. Groetjes, Hans.
Ik zeg: double slits experiment
Alles wat je waarneemt is als de code op de centrale server in the cloud van een multi player game. De waarneming zorgt dat het zich materialiseert – vanuit superpositie komt – op het scherm. Je ziel is de waarnemer.
In die code zitten meerdere levels geprogrammeerd. Dat archontische/demonische/engelen/jin’s (good guys – bad guys) level is daar 1 van. Het behoort tot het angstmodel god versus satan, hemel versus hel, engel versus demoon, vervulling heilige geest versus vervulling demonen (archonten). Het behoort dus als het ware tot het spirituele level in dit programma (deze simulatie).
Ik ben het met je oneens.
We hoeven het ook niet eens te zijn Martin om onze bevindingen samen te leggen en wederzijds verder te onderzoeken. Wanneer je meekijkt vanuit het archontische veld gaat het bij hun over een ‘gewoon’ -overlevingsstatus zoals wij dat met onder geschikten ook doen. Moraal of aanverwanten kennen ze gewoon niet, alsof ze er geen ‘bedrading’ hiervoor hebben. Via een mail maakte ik gewag van een waarneming van datgene dat onze waarneming en manifestatie vanuit de ziel ‘instraalt’. Hierbij naam ik meerdere naast elkaar staande bewust leven waar. Er zijn vermoedelijk nog meerdere andere spelers die ten dele van elkaars strategieën gebruik maken. De oorsprong -uiteindelijk- herleiden tot één -lucifer- komt voort uit ons perceptiebeeld dat werd ingescand, net zoals bvb de theorie rond de oerknal. Ik kan de opvatting van geprogrammeerde codes en levers wel volgen, maar ook dit is afkomstich vanuit onze perceptie zoals net odm spiritualiteit. Archonten kennen helemaal geen dualiteit. Ze maken gebruik van onze programmatie die hoogstwaarschijnlijk een andere voorgeschiedenis heeft. Het is door de waarneming ingebracht vanuit de centrale server te pogen te verlaten dat je andere velden ziet die ‘anders’ lijken te werken. Dit houdt risiko’s in, maar zoals ik vermelde voor mij althans de moeite waard .
Ik ga daar maar liever geen eindeloze discussies aan, maar beschouw de “archontische laag” als onderdeel van de Luciferiaanse simulatie, zoals eerder toegelicht. Just as simpel as that.
Je kan het allemaal mooi spiritueel interessant en complex maken Hans, maar ik probeer juist de eenvoud ervan te laten zien.
Kortom: op mij komen je opmerkingen over als spiritueel klinkende kletspraat (of bedoeld om interessant over te komen of voortkomend uit absorptie van info uit allerlei bronnen), maar vooral verwarring zaaiend en rookgordijnen opwerpend, terwijl het allemaal heel eenvoudig te vatten is. Ik beschouw dergelijke verwarring zaaiende kletspraat van dezelfde categorie als de wollige langdradige verhalen van Martijn van Staveren. En wollige ondoorzichtigheid leent zich prachtig voor trainingen en cursussen, omdat je het zo graag wilt begrijpen, maar het nooit helemaal zult zien: dat is slechts toebedeeld aan de leermeester.
Ik noem dat commerciële spiritualiteit. We moeten er tenslotte wel iets voor doen en het is zo gezellig altijd op die meditatieve cursussen. We zijn zo van onze spirituele oefeningen gaan houden en het geeft ook nog eens een groepsgevoel. Klankschaaltje hier, wierookje daar. En de een is nog verder dan de ander; de een heeft nog interessantere wollige prietpraat dan de ander. De pinkstergemeente in een ander jasje. Het is een vorm van kerkje spelen geworden en daar betaalt men graag voor.
Het besef van wie we zijn en hoe de werkelijkheid in elkaar zit is eenvoudiger te bevatten dan al die wolligheid doet denken. Die leiden je een doolhof, waarbij je wel het gevoel hebt dichterbij het eindpunt te komen, maar steeds moet betalen voor de richtingwijzer.
Daarbij opgemerkt dat ikzelf ook een tijd lang gevoelig ben geweest voor dergelijke theorieën, want het is allemaal zo mooi beschreven op dat perkament in de Nag Hammadi-geschriften. Maar het is niets meer dan een zoveelste variant van de religieuze mind fuck behorende bij deze simulatie. Archonten, jinn’s, demonen..
Als jij wilt geloven in energieparasieten dan krijg jij die aangeboden in deze simulatie. Als jij wilt geloven dat je vervuld kunt worden met de heilige geest, kun je die bevestiging ook krijgen in van die zaaltjes waar ze met de handen in de lucht de Heer prijzen en in tongen spreken. Voor elk wat wils in deze game.
Tijd om te gaan doorzien wat het werkelijk is en wie er aan de knoppen zit.