Anderhalf miljoen voor degene die het virus in een bloedsample laat zien

In je zoektocht naar de besmettelijkheid van virussen, wil je alle kanten van het verhaal horen. Je neemt immers alleen een vaccin als je overtuigd bent dat virussen echt bestaan of in ieder geval bewezen besmettelijk zijn. Neem je een vaccin omdat je naar de experts moet luisteren, dan doet dat meer denken aan ‘geloof dat je een zondaar bent en dat je je bekeren moet om naar de hemel in plaats van naar de hel te gaan’. Dat is een geloof opgelegd door de experts van de kerk.

Ik geloof het pas als ik het bewijs gezien heb en dan is het ook geen geloof meer. Dat bewijs moet dan wel stevig onderbouwd zijn, want de experts van de kerk kunnen ook heel goed onderbouwen waarom je zondaar bent en naar de hel gaat.

Daarbij baseren ze zich trouwens op hele oude geschriften. Die zijn enorm goed geconserveerd door bibliotheken. Daar zou de waarheid in staan en oud is in dit geval niet synoniem voor achterhaald. De katholieke kerk heeft bijvoorbeeld zo’n bibliotheek vol eeuwen oude boeken. Of dat dan bewijs is, is maar de vraag, want het was de kerk die ontdekte dat met het geschreven woord voor het eerst de mogelijkheid ontstond om ideeën over afstand en tijd te verspreiden. Best handig als je massa’s in jouw doctrines wil doen geloven.

De factcheckers die de doctrine van het covid-geloof bewaken, doen overigens het omgekeerde als met de oude geschriften. In het geval van de zonde en de hel is de geloofsdoctrine gebaseerd op oude geschriften; in het geval van het besmettingsgeloof worden oude geschriften weggewuifd als achterhaald en ‘uit een tijdperk waar men nog niet de juiste kennis had’. Dat begrijp ik op zich wel en ik denk dat dit voor velen een argument is. “Ja, in de tijd van die meneer Robert Koch, die de Koch postulaten schreef, had je bijvoorbeeld nog geen virussen. Men wist alleen iets van bacteriën.”

Dat is een argument dat ik zie op de websites van factcheckers gepromoot door bijvoorbeeld Reuters persbureau. De universiteit van Auckland Nieuw Zeeland geeft een goed voorbeeld daarvan in dit artikel. Dat is overigens het omkeren van de argumentatie. Men stelt namelijk dat Koch nog niet door had dat je een virus in je bloed kunt hebben, zonder dat je daar direct ziek van hoeft te worden. Een virusbesmetting kan dus asymptomisch zijn (zo beweert men nu), terwijl de stelregels van Koch het bewijs van besmetting willen zien door het sample in een niet-ziek-persoon in te brengen.

Dat doet mij erg denken aan ‘de zonde’ van de kerk. Die is ook asymptomisch en nog nooit getoond. Die zonde is ook nog nooit onder een elektronenmicroscoop getoond. De zonde is echter per definitie asymptomisch, want je ziet het niet. Toch is de gehele geloofsdoctrine van de kerk gebaseerd op die onzichtbare zonde.

Het verschil is echter dat van het virus wordt gezegd dat het wel in beeld gebracht kan worden en dat het kan besmetten.

Het probleem is echter dat datgene wat men beweert in beeld te brengen, alleen ontstaat op een kweek gebaseerd op gastcellen van (een combinatie van) apencellen en foetuscellen. Daarvan zegt men dan: “Tja, een virus heeft nu eenmaal een gastcel nodig, want zonder dat kan het zich niet vermenigvuldigen”.

Wacht eens even, dus ik zou ook een bloedsample kunnen nemen en het in een Petrischaaltje kunnen stoppen en op moment dat ik dan bolletjes zie ontstaan zou ik kunnen zeggen: “Kijk dat is de zonde die in je bloed zit. Je kunt het alleen op kweek in beeld brengen. Zie hier het bewijs!”

The worst thing about Koch’s postulates is that they were formulated before viruses were known to exist. Viruses aren’t like the bacteria that Koch was busy discovering. Viruses need to take over a host cell to replicate. In other words, they turn cells into virus-producing factories.

Dus omdat Koch vond dat je aan bepaalde regels moest voldoen om te bewijzen dat iets besmettelijk kon zijn en omdat je ook toen al, slechts en alleen, bacteriën in een bloedsample (zonder externe toevoegingen) kon waarnemen, wordt nu beweerd dat “virussen toen nog niet bekend waren”. Nee, het feit dat de factcheckers proberen te verdraaien tot bewijs, is dat virussen alleen ontstaan bij levende kweekcellen in een petrischaal. Het zelfde effect treedt echter op als je de zelfde substantie in en petrischaal laat groeien, zonder daarin een bloedsample van een vermeend besmet persoon toe te voegen (lees die zin nog eens en ontdek het bewijs in onderstaande video).

Anders gezegd. De virusreactie in het kweeksample treedt ook op, op basis van alleen het kweeksample. Het toevoegen van bloed of slijm van een “patiënt” maakt dus geen enkel verschil (zie onderstaande video). Dit komt omdat levende cellen (waaruit het kweekmengsel bestaat) zelf exsosomen aanmaken als zij vervuiling herkennen (zoals van afstervende cellen). Dit is een natuurlijk verschijnsel. Dat natuurlijk verschijnsel is de covid-kerk ‘virus’ gaan noemen.

Het argument dat virussen een gastcel nodig hebben en dat je daarom nooit een virus uit slijm of bloed kunt isoleren, is overigens onlogisch. Bloed bevat immers zelf al levende cellen. Dus waarom zou je levende cellen van een aap of foetus in een Petrischaaltje nodig hebben om het vermeende virus van levende cellen te voorzien? Je eigen bloed is al een sample vol levende cellen. Een simpele prik in de vinger en dan die bloeddruppel in een Petrischaaltje plaatsen, zou het virus dus al onder een elektronenmicroscoop zichtbaar moeten maken. Dat is nooit gelukt!

Je kunt alleen zeggen dat virussen besmettelijk zijn als je het in één persoon (persoon A) vindt die geen contact heeft gehad met een ander persoon (persoon B). Als bij persoon A voor het contact via een elektronenmicroscoop blijkt dat er proteïne bolletjes in het bloed zitten en je brengt dat bloed in bij persoon B. Als je vervolgens een bloedsample af neemt bij persoon B en daar blijken exact dezelfde proteïne bolletjes in te worden gevonden, dan kun je spreken van een vermoeden van besmetting (het is nog geen sluitend bewijs). Beter zou zijn als je persoon A in het gezicht van persoon B laat hoesten. Volgens de theorie zit het virus immers al in kleine of grote vochtdruppeltjes.

Dit is allemaal nog nooit gelukt. Nog nooit! Het is nog nooit gelukt om een virus van persoon A op persoon B over te brengen. Het is nog nooit gelukt om een virus in een bloedsample (met dus levende gastcellen, want bloed is levend) onder een elektronenmicroscoop in beeld te brengen. En dan is het ook nog eens de vraag of het dit ‘proteïne bolletje’, wat men virus noemt, is dat ziek maakt! Er is geen enkel bewijs voor en toch moet iedereen gevaccineerd worden en wordt er uitsluitingswetgeving geïntroduceerd in landen over de gehele wereld!

Die factcheckers komen op mij over als de doctrine bewakers van de katholieke kerk. Alleen die boeken die het verhaal van de kerk verdedigen mogen blijven bestaan. Voor de rest van de boeken hadden we de boekverbrandingen en diegenen die de kerk tegenspraken waren ketters. Luther mocht de judasgeit zijn die de kritische denkers een vangnetdoctrine gaf. Dit is geen factchecken, dit is factmanupilation. Onderstaande video geeft een heldere en grondige onderbouwing.

Bron linkvermeldingen: auckland.ac.nz