De circulaire tijd (Ouroboros) en de lineaire tijdsillusie uitgelegd

Toen ik op 22 juli 2020 een artikel over de Ouroboros schreef besefte ik nog niet de verscholen waarheid in mijn eigen stuk. Inmiddels is glashelder hoe de Ouroborus de lineaire tijdsillusie representeert en hoe de alchemisten, de Azteken, de Chinezen allemaal doorhadden hoe het zat. Vanaf vandaag zult u het, hoop ik, ook begrijpen.

De Ouroboros is een afbeelding van een slang of een draak die in zijn eigen staart bijt en op die manier een eeuwige cirkel vormt. Er zijn meerdere varianten van de Ouroborus te vinden en ook de reden daarachter zal hopelijk duidelijk worden. Zie hier een kleine collectie van de vele varianten die er te vinden zijn.

Het vergt enig voorstellingsvermogen om de illusie van lineaire tijd te doorgronden. Met die woorden ‘de illusie van lineaire tijd’ doel ik op de constatering dat de tijd feitelijk circulair is, maar door een effect dat ik hierna uitleg, lineair lijkt. Ik vraag u daarom de volgende voorstelling te maken:

U heeft de beschikking over een computer met een uitneembare harddisk (een flashdrive of hoe u het maar noemen wilt). Op de harddisk bevindt zich een besturingssysteem en een spel van een uur lang. Het spel heeft een standaard startmoment en een eindmoment. Het kan niet langer dan een uur duren. Dat is zo voorgeprogrammeerd.

Het spel heeft bij de eerste keer dat het gespeeld wordt een blueprint speelveld, maar telkens als het gespeeld wordt slaat het de gebeurtenissen van dat uur op. De eerste keer dat u het spel speelt, worden de gebeurtenissen real time opgeslagen als een extra laag boven op de blueprint. Na een uur spelen houdt het spel op.

U kunt het spel opnieuw spelen, maar voordat u verder gaat moet u de computer vervangen, de harddisk uit de computer trekken en een nieuwe computer aanschaffen. Als de nieuwe computer klaarstaat, plaatst u de harddisk in de nieuwe computer en u bent klaar om het spel opnieuw te spelen.

De computer start op met het besturingssysteem op de uitneembare harddisk en herkent het spel en begint het spel. Op de harddisk staat de originele blueprint, plus alles wat in het spel gebeurd is tijdens de eerste keer spelen. Omdat u de mogelijkheid heeft terug te scrollen in die informatie herkent u de geschiedenis van die speelronde en u gaat verder waar u gebleven was.

Na een uur spelen moet de computer weer vervangen worden (wegens overbelasting), maar gelukkig heeft het besturingssysteem de blueprint opgeslagen, met daarover de realtime gegevens uit de eerste speelrond, met daarbovenop de realtime gegevens van uw tweede speelronde.

De computer is opnieuw oververhit en gelukkig heeft u de uitneembare harddisk op tijd uitgenomen. U vervangt de computer en plaatst de harddisk terug. Alsof er niets gebeurd is, speelt u verder in de derde rond. Terugkijkend in de geschiedenis van de harddisk, lijkt het alsof u een ononderbroken spel heeft gespeeld.

Iedereen die mijn laatste boek/essay gelezen heeft en ook de tijd genomen heeft om dit artikel, dit artikel en dit artikel te lezen, zal begrijpen waar ik op doel.

Elke keer als “de vernietiger” het (verschroeide originele) aardoppervlak opschoont en de simulatie dome kapot geblazen wordt, moet de back-up ondergronds bewaard worden. Nadat de vernietiger voorbij getrokken is, wordt het CERN-achtig ondergrondse computersysteem (buiten het bereik van “de vernietiger”) opnieuw opgestart en de back-up teruggeplaatst.

Misschien heeft u ook gelezen hoe ik uitleg dat de 33e graad vrijmetselaars de nieuwe computer telkens opnieuw opstarten, nadat de voorgaande oververhit werd.

Nuttig om te weten is dat de kloksnelheid van de nieuwere computer hoger kan zijn, waardoor de uur speeltijd bij een dubbele kloksnelheid, gehalveerd wordt. De harddisk moet op deze nieuwe computer dan ook al na een half uur uit de computer getrokken worden en eventueel kan de computer dan weer vervangen worden door een nog snellere, met als nadeel dat de speeltijd steeds wordt verkort (de tijd sneller lijkt te gaan).

De slang die zijn eigen staart opeet wordt in de joodse Kabbalah gezien als Leviathan of Satan en behoort bij het naar beneden gerichte pentagram. De slang in de christelijke Kabbalah behoort bij de naar boven gerichte Kabbalah. Voeg je die twee systemen samen, dan krijg je de achtvorm waarin de Ouroboros soms wordt afgebeeld. Ook kun je het representeren als de dubbele streng van DNA.

Als Lucifer twee computersystemen heeft, waarop zich twee basisbesturingssystemen bevinden (bijvoorbeeld Apple en Windows), dan zou je kunnen veronderstellen dat het Apple besturingssysteem gekenmerkt wordt door het naar boven gerichte pentagram en Windows door het naar beneden gerichte pentagram.

In de blueprint van beide besturingssystemen bevindt zich code die alleen geactiveerd kan worden als beide besturingssystemen samengevoegd zijn en er een computer opgestart wordt met een nieuw besturingssysteem dat zowel compatible is met het Apple als met het Windows besturingssysteem.

Stop je nu de harddisk in de nieuwe computer, dan is er de gehele geschiedenis van de voorgaande rondes, plus de code die altijd al in de blueprint zat, maar nu pas zichtbaar wordt.

Ik zei al dat ik uw voorstellingsvermogen zou prikkelen en dat doe ik, omdat we nu vermoedelijk het punt bereikt hebben dat de elite in staat is geweest om de twee systemen samen te voegen. Ik heb het dan natuurlijk over de computersystemen van de Luciferiaanse aarde-simulatie.

Door deze samenvoeging blijkt ineens dat “Jack is out of the box”; dat wil zeggen dat Jack (Lucifer) nu zichtbaar kan worden op het wereldtoneel, vanwege het samenkomen van de twee besturingssystemen. De code die in beide systemen zat, is nu samengevoegd en kan tot expressie komen. Dat was het streven. Elon Musk was zo blij met deze constatering dat hij er wel een tweet over moest plaatsen:

Om een en ander te begrijpen moet u allereerst kunnen doorzien dat we getuige zijn van een een simulatie. Meerdere simulaties gelijktijdig zelfs. Al deze simulaties bevinden zich onder plasma-schermen en zijn gebouwd op de restanten van het originele (doch verschroeide) aardoppervlak. Sommige simulaties draaien op Apple, andere op Windows (spreekwoordelijk); sommige draaien op het opwaarts gerichte pentagram besturingssysteem, andere op het neerwaarts gerichte pentagram besturingssysteem.

Nu de elite in staat is geweest al die overige systemen te overkoepelen met één nieuwe dome, zijn de twee besturingssystemen samengevoegd en kan de androgyne Lucifer code vrijkomen. We gaan dus vermoedelijk het tijdperk van de androgyne anti-christ en Messias besturingssysteemcode in. Het is allemaal onderdeel van het masterscript.

De elite is blij, want zij denken zo de essentie van het originele universum te hebben nagebouwd. Ze hebben als het ware het bevruchtingsmechanisme gesimuleerd. “He finally got out!”

Het enige wat nog mist is de stamcelcode die een levende cel in zich draagt. Die stamcelcode bevindt zich alleen in het consciousness van de originele spelers. Dat ontbrekende stukje code hopen zij van die originele spelers te kunnen stelen door hen te doen geloven dat dit spel, de echte realiteit is en door ze de onsterfelijkheid binnen die illusie aan te bieden via het transhumanisme.

Die ontbrekende stamcelcode (zoals uitgelegd in mijn boek) hopen zij van de met consciousness bezielde (doch misleide en in de simulatie illusie gehouden) spelers te kunnen stelen via de verbinding van hun DNA en brein met AI. Hiertoe dient het vaccin. Zonderstamcelcode is er immers geen schepping mogelijk.

Mocht dit u allemaal boven de pet gaan, dan begrijp ik dat, maar ik heb het geprobeerd zo eenvoudig mogelijk uit te leggen en hoop dat het leidt tot de echte ontwaking voor wat er gaande is. We bevinden ons in een Lucifeiraanse bevruchtingssimulatie die beoogt de originele scheppende capaciteit van het origineel te bemachtigen.