Wist u dat alles wat u waarneemt pas materialiseert als het geobserveerd wordt? Dat toont een inmiddels bijna een eeuw oud experiment, genaamd het double slit (dubbele opening) experiment, aan. Kwantumfysici wereldwijd hebben dit experiment wel honderden malen uitgevoerd, omdat het tot zoveel ongeloof en tegelijk tot zulke grote verbazing leidde. Het is een ontdekking die van nog grotere impact is dan de ontdekking dat de aarde rond was. De wetenschappers hebben de werkelijke betekenis van het experiment echter nooit op die waarde kunnen schatten. Leest u hieronder eerst even wat het experiment precies inhoudt, om vervolgens te kunnen ontdekken waarom dit experiment alles verklarend blijkt te zijn.
Voor een goed begrip moet u iets weten over golven. Heel veel dingen in het leven bestaan uit golfbewegingen. Geluid is een golfbeweging. Ook wordt wel het woord trilling of vibratie gebruikt. Het vibreren of trillen van een gitaarsnaar zorgt ervoor dat u een bepaalde toon hoort. Het vibreren (trillen) van het membraan van de boxen van uw stereo-installatie zorgt ervoor dat u geluid hoort. Gaat u maar eens op een concert of dance event voor een box staan en u voelt de trillingen van de bas door uw lijf gaan. Golven kunnen elkaar versterken of uitdempen. Onderstaand plaatje laat zien hoe de twee pieken van gelijk op lopende golven elkaar versterken (links) en de golven waar van de top en het dal niet synchroon lopen (rechts) elkaar uitdempen.
Het experiment dat voor het grote shockeffect in de wetenschappelijke wereld zorgde staat bekend onder de naam ‘The Double Slit Experiment’ (vrij vertaald: het ‘dubbele gleuf’ experiment). Dat experiment ga ik u hier proberen uit te leggen op een manier die voor iedereen helder is.
Om te beginnen moet u begrijpen dat wetenschappers heel lang hebben gedacht dat materie iets ‘vasts’ is. Een atoom bestaat uit een kern met daarom heen elektronen. Van alle deeltjes waaruit een atoom bestaat werd verondersteld dat deze vast zijn. Het ‘Double Slit Experiment’ is een experiment dat eerst wat toelichting vergt, maar houdt u ondertussen in gedachten wat ik u vertelde over ‘materie’ en haar tot nu toe veronderstelde vaste vorm.
Het Double Slit Experiment
Als je een pingpongballen-kanon op een muur zou richten met daartussen een plaat met daarin twee gleuven, dan zou op de muur het patroon ontstaan zoals u dat hier links ziet. Ook een golfspeler die je random ballen laat slaan die alleen doorgang door de gleuven tussenmuur vinden, resulteert in een patroon zoals zichtbaar op de achterwand. Het resultaat dat je boekt als je vaste materie door twee gleuven schiet, is twee parallelle strepen op de achterwand.
Doe je hetzelfde experiment met een golfbeweging, dus bijvoorbeeld met watergolven of met geluidsgolven, dan ontstaat een geheel ander patroon op de achterwand. Dus wanneer je een geluidsgolf op de tussenwand afstuurt en deze wordt gedwongen door de gleuven te gaan, dan blijkt dat achter de tussenwand twee golven zijn ontstaan die elkaar op bepaalde punten versterken en op andere punten uitdempen (zoals in plaatje rechtsboven uitgelegd). Hierdoor ontstaat een patroon op de achterwand dat totaal verschillend is ten opzichte van wat je krijgt als je vaste materie op de gleuven afschiet. Dat leverde immers twee grote strepen op de achterwand op. Onderstaand plaatje laat het beeld zien dat je krijgt wanneer je een golfbeweging op de wand met de twee gleuven afstuurt.
Nu komt de grote verrassing die wetenschappers ontdekten toen zij hetzelfde experiment met elektronen deden. De verwachting was dat vaste materie hetzelfde effect op zou leveren als de twee strepen op de achterwand bij de golfballetjes. Tot nu toe werd immers verondersteld dat materie iets ‘vasts’ is. Tot grote verbazing van iedereen bleken de vaste deeltjes – de elektronen – echter het patroon van het resultaat van een golfbeweging op de achterwand te vertonen. Een nog veel grotere verbazing ontstond toen men het experiment ging meten. Meten is immers weten. Hiertoe plaatste men sensoren in de gleuven, zodat men precies kon zien door welke gleuf een elektron ging. Zo kon men van alle afgeschoten elektronen meten door welke gleuf deze ging en of deze dus op de achterwand terecht moest zijn gekomen. Verbluffend was het resultaat, want doordat men ging meten ontstond ineens niet meer het interferentiepatroon op de achterwand (zoals bij golven), maar het patroon dat behoorde bij vaste materie.
Het experiment werd nog uitgebreid. Men deed het experiment 102 keer en deed elke resultaat in een grote verzegelde envelop met daarin twee kleinere enveloppen. De ene kleine envelop (binnen die grote verzegelde) bevatte het meetresultaat van de elektronen die door de gleuven passeerden. De andere kleine envelop het patroon op de achterwand. Bij het openen van de eerste en laatste envelop uit de reeks werden beide kleinere enveloppen geopend. Zowel het meetresultaat van de tussenwand als het patroon op de achterwand werd bekeken. In beide gevallen zag men het patroon op de achterwand dat overeenkomt met de twee parallelle lijnen die je verwacht bij vaste materie. De 100 resterende grote enveloppen werden in twee groepen van 50 verdeeld. De meetresultaten van de eerste 50 enveloppen werden uit de grote envelop gehaald en bekeken. Vervolgens werden de achterwand resultaten bekeken en telkens was het patroon van de twee parallelle lijnen zichtbaar. Bij de andere 50 enveloppen werd iets anders gedaan. De meetresultaten werden verbrand en dus niet bekeken. Vervolgens werden de achterwand resultaten uit de envelop gehaald. En wat denk u wat daarop zichtbaar was? Juist, het patroon dat hoort bij een golfbeweging.
U zult net zo verbaasd zijn als ik en waarschijnlijk denken: “Nee, dat kan nooit, daar moet een illusionist aan het werk zijn geweest.” Nee, we hebben het hier over een serieus wetenschappelijk experiment dat juist om die reden zo vaak uitgevoerd is. Mensen kunnen het bijna niet geloven. Het betekent namelijk dat het elektron pas een vaste vorm aanneemt op moment dat er naar gekeken wordt. Op het moment dat de meetresultaten (kijken naar) niet bekeken worden – ook al is het experiment eerder uitgevoerd – manifesteert het elektron zich in de niet vaste vorm van een trilling. Wauw! Dat is een revolutionaire ontdekking. Dus alles wat wij waarnemen wordt pas vast als we er naar kijken? “Maar hoe kan dat nou? We leven toch in een wereld waarin alles om ons heen vast is? Het is toch tastbaar? Ik zie het toch?”
U leeft in een simulatie
Wetenschappers hebben hun hoofd over dit experiment en de resultaten gebroken, maar laten het vraagstuk liever liggen, omdat Albert Einstein er zich al decennia lang mee bezig gehouden heeft en het ook niet kon bevatten. Zij zoeken liever onderwerpen uit waarmee ze wel kunnen scoren. Persoonlijk roep ik al jaren dat verschijnsel verklaart wordt doordat het universum een simulatie is. Deze week ontdekte ik, via een reactie van een lezer, dat er ook een natuurwetenschapper is die dat stelt. Zijn naam is Tom Campbell. Campbell heeft het zelfs middels een uitgebreidere versie van het double slit experiment (uitgelegd in deze video) aannemelijk gemaakt dat we in een simulatie leven. Feitelijk is hij de eerste die ik tref die ook uitgesproken is over de stelling dat we in een simulatie leven. Ik ga echter nog een stap verder dan hij en stel dat we in een duidelijk vooraf geprogrammeerde simulatie leven.
Om even te wennen aan het concept ‘simulatie’, is het misschien het beste om het te vergelijken met een online-game. Je kunt met de Playstations van tegenwoordig online games spelen en in complete virtuele werelden belanden, waarin je oneindige bewegingsvrijheden en keuzeopties hebt. Dat kan ook gewoon op je pc, maar zo’n Playstation, is misschien wel het meest pakkende voorbeeld. Nu moet je nog de knoppen bedienen en kijk je naar een groot tv-scherm. Straks zit je met een 3D VR-bril op en wordt het al een stuk realistischer. Op dit moment wordt al hard gewerkt aan allerlei apparaten die je hersengolven oppikken door interactie met het elektromagnetisch spectrum dat de hersenactiviteit genereert. Je kunt zo dus rechtstreeks informatie uit het brein oppikken. Als we de ontwikkelingen volgen, zijn we binnen enkele jaren ook al op het punt beland dat er rechtstreeks met het brein gecommuniceerd kan worden en dat we zelfs reken- of geheugencapaciteit in the cloud kunnen afnemen. Zodra we dus de centra in ons brein online kunnen brengen waar alle zintuiglijke waarneming plaats vindt, kunnen we dus ook bijvoorbeeld reuk, tast, gehoor en zicht, rechtstreeks in het brein projecteren. Je kunt zelf gevoelens van een ander voelen of dromen van een ander bekijken. Als die breinconnectie dus eenmaal een feit is, kun je virtuele werelden als een game rechtstreeks in het brein projecteren en daarbij alle zintuiglijke waarneming als reuk, tast, pijn, angst, blijdschap, enzovoort ook levensecht laten ervaren. Je bypasst dan als het ware het oog, het oor, de neus, de zenuwbanen naar je huid en noem maar op.
Je zou dan kunnen stellen dat het brein de waarnemer wordt van een virtuele wereld. Ons lichaam met haar brein kan dan een virtuele wereld ervaren als zijnde echt. Kijken we echter nog even terug op het double slit experiment, dan is zelfs dat lichaam en dat brein materie; slechts en alleen gematerialiseerd als gevolg van waarneming. Denkt u in dat kader nog even terug aan die Playstation. Daarin kunt u een speler kiezen: een avatar. Als u de game enkele uren per dag speelt, gaat u zich bijna vereenzelvigen met die avatar (vooral als je steeds dezelfde kiest). Je hebt als het ware het gevoel dat je in de game leeft en de avatar bent. Dat wordt straks nog meer het geval met de 3D VR-bril, maar als de game rechtstreeks in ons brein kan worden geprojecteerd, wordt het misschien nog lastiger om je niet te vereenzelvigen met de avatar en het gevoel te hebben dat je in de game leeft. Dat is precies de situatie waarin we nu zitten. Onze ziel neemt deze game waar en materialiseert deze ‘realiteit’ door waarneming. Het universum is als het ware gecreëerd als een game op een scherm.
Codering van de simulatie
Om rekencapaciteit te besparen hoef je in een game pas het beeld te creëren als de speler er naar kijkt. Dat scheelt enorme rekencapaciteit. Als je een multi-player game hebt (zoals de onze) is het wel handig dat eenmaal gematerialiseerde data onveranderd blijft, zodat iedere waarnemer hetzelfde waarneemt. Dat is dus een soort basis-regel in de programmering.
Jaren lang onderzoek doet mij tot de conclusie komen dat we niet alleen in een dergelijke simulatie leven, maar ook in een simulatie met een duidelijk gespecificeerde bouwer. Nu hoor ik u denken: “Ja, maar we hebben toch ook duidelijke bewijzen dat er sprake is van het ontstaan van het leven op aarde en het universum via een evolutionair proces“. Laat ik u dan de volgende vraag stellen: Stel u zou tot het team van programmeurs behoren van een Sony Playstation game. Zou u dan niet elke vorm van ontstaanstheorie en alle historie volledig kunnen programmeren? Stel u bent dan onderdeel van die game en stelt uw medespelers voor om op onderzoek uit te gaan naar het ontstaan van uw game-wereld, zou u dan niet slechts en alleen alle informatie vinden die door de programmeurs van de game geschreven is? Stel u komt er dan achter dat uw universum oneindig is en dat u steeds, waar u ook kijkt, nieuwe sterrenstelsel ontdekt. Zou het kunnen dat die stelsels gecreëerd worden zodra u er naar kijkt, omdat de software zo geschreven is? Zou het kunnen dat u op zeker moment tot de conclusie komt dat er ooit een moment is geweest dat uw universum, uw game, ineens opgestart werd? En zou u dat dan big-bang noemen, omdat u er geen andere verklaring voor kunt vinden? Of zou u het een zwart gat noemen? U blijft gissen en zoeken naar antwoorden, maar komt er nooit achter wat het startpunt was. Dat was het moment dat de game aangezet werd.
Forensisch onderzoek vanuit waarneming van deze game, vanuit het waarnemend perspectief (in plaats van me te vereenzelvigen met de avatar waarin ik deze game beleef), doet mij tot de conclusie komen dat er zich enkele zaken afspelen die bedoeld zijn om de spelers te doen vergeten dat ze slechts waarnemer/speler zijn. In die zin is de game dus zo realistisch gebouwd dat het er op lijkt juist het doel te zijn te vergeten wie je bent: je bent een waarnemende ziel. Je origineel bevindt zich buiten deze illusie (of liever gezegd ‘gelijktijdig in en buiten’, vanwege het kwantumfysische principe van ‘superpositie’); net zoals je bij het spelen van een Playstation game, niet moet vergeten dat jij niet in dat scherm zit en gewoon een apparaat in je handen hebt. Je bent niet de speler; je bent niet de avatar: je bent waarnemer. Het lijkt er zelfs op dat je binnen deze game vanaf de materialisering van je baby-avatar dusdanig geprogrammeerd wordt, dat de missie is je te doen vergeten dat je waarnemer bent. Dan zijn er ook nog eens avatars in de game geplaatst die ten doel hebben om dit proces te sturen en te bewaken. Er lijkt een duidelijk script te bestaan die alles in de game ten dienste stelt van het proces van het doen vergeten van wie je daadwerkelijk bent: een waarnemende ziel.
Religie lijkt een grote rol daarin te vervullen. En in die religie wordt je binnen deze game ook nog eens gestimuleerd je ziel als het ware weg te geven aan een godheid. Er lijkt een belangrijke stelregel te zijn, waarbij steeds ingespeeld wordt op angst. Deze stelregel is gebaseerd op het steeds weer opduikend principe ‘Problem, Reaction, Solution‘. De avatar-spelers krijgen een probleem voorgeschoteld (Problem), waardoor ze in angst schieten (Reaction). Die angst wordt extra aangewakkerd door die avatars binnen de game die als het ware dit proces namens de game-bouwer bewaken. Praktische voorbeelden zijn kerken die de angst voor de zonde, dood en hel aanwakkeren of media die angst inboezemen voor zelfgeschapen terreur van overheids-avatars die het script van de bouwer bewaken. De oplossing is dan altijd te vinden in meer controle vanuit de groep avatars die de game bewaken en die het proces bewaken; het proces waarin de spelers zich meer en meer verliezen in de illusie en hun ziel ten dienste stellen van de avatar-groep die de aangereikte oplossing aanbiedt (Solution). In het geval van de zonde, de hel en de dood is dat de weg van de religie, waarbij de dominee of imam jou de oplossing aanreikt: de weg naar de hemel, het eeuwig leven en de verlossing. Die dominee-avatar hoeft weinig moeite te doen, want de avatars die jouw baby-avatar in het spel gezet hebben, programmeren je al in een bepaald geloofssysteem.
Het lijkt erop dat binnen deze game ook nog eens gebruik gemaakt wordt van bewust gecreëerde verschillen. Laten we zeggen het good guy bad guy principe. Het is steeds de Hegeliaanse dialectiek va tegenstellingen die moeten leiden tot chaos, om vanuit die chaos weer nieuwe orde te scheppen. Zo heb je politieke, religieuze en etnische verschillen die gebruikt worden om gehele avatar-stammen tegen elkaar op te zetten. En ze zijn er vatbaar voor, want ze zijn vanaf baby-avatar in een bepaald geloofssysteem geprogrammeerd en dus behoort de ene massale avatar-groep tot het ‘these’ veld en de andere massale avatar-groep tot het anti-these veld. Die 2 spanningsvelden kun je dan laten botsen. Dat geeft niet alleen de benodigde afleiding, chaos en angst, maar leidt de avatars ook af van het feit dat ze slechts waarnemer zijn in een game. Door al die valse hoop gecombineerd met strijd houdt je ze zoet in de game en gaan ze zich er meer en meer mee vereenzelvigen. De valse hoop geef je ze door religieuze boeken te geven, waarin voorspellingen staan die uit lijken te komen, waardoor ze zich hechten aan hun geloofssysteem en de god van hun geloofssysteem. Jij kan die voorspellingen uit laten komen, omdat je de game gebouwd hebt en dus het proces binnen de game ook kan sturen door daarin avatars te plaatsen die de spelers jouw script doen volgen. Je hebt alle code van het spel dat zich voor de spelers chronologisch ontvouwt (net zoals je een Playstation game van start tot einde speelt) al geschreven. Dat zijn de regels van de game.
De bouwer
Uit meerdere signalen kunnen we dan concluderen dat die avatars die de spelers lijken te programmeren en in een bepaalde richting lijken te dirigeren, allemaal een bepaalde entiteit vereren. Deze regeringsleiders-en-religieuze-leiders-avatars (die zich verenigd hebben in geheime clubjes voor avatars die de game bewaken) lijken allemaal de grote architect van dit spel te vereren. Het onderzoek van ondergetekende (waarnemer in deze game) komt dan uit op de verering van Lucifer. We kunnen dus de bouwer en bewaker van deze game identificeren als Lucifer. Vult u die naam maar eens in in het zoekveld op deze site, zodat u meerdere ondersteunende artikelen vindt, die tot die conclusie leiden.
Als je het spel gebouwd hebt kun je ook alle rollen binnen dat spel vervullen. Je kunt de god van de bijbel zijn, de god van de koran, de satan, je kunt jouw geest in avatars in de game laten vertegenwoordigen en profeet a, b of c zijn. Je kunt jouw spel van binnenuit laten controleren door avatars op prominente posities, enzovoort. Je bent immers de bouwer van het spel.
Voor alle religieuze lezers, laat ik duidelijk zijn: Satan is niet Lucifer in dit verhaal. Lucifer is de bouwer van deze simulatie (die wij als levensecht ervaren). Binnen die simulatie is door die Lucifer een dualistisch model opgetuigd van god/satan, hemel/hel, etc. Het god/satan-model is een programmaatje gecreëerd door Lucifer. Dat geldt ook voor het verloren gaan versus de verlossing en de hemel versus de hel. Dit ga je pas doorzien als je de Luciferiaanse watermerken herkent. Het blijkt met name uit symboliek.
Alle religies zijn in dit spel opgetuigd om een eindstrijd om Jeruzalem te bewerkstelligen via de tegenstellingen. Het draait om Problem, Reaction, Solution, in alle facetten. Het probleem van de zonde en de dood: de oplossing via het toewijden van je ziel aan jouw godheid (die voor alle religies steeds Lucifer in een andere vermomming is). Alle wereldleiders en religies werken achter de schermen samen om de mensheid onder de Luciferiaanse slavernij te brengen. Dat kan alleen als de ziel daar zelf voor kiest en dus moet het via de stelregel Problem, Reaction, Solution zodat mensen zich zelf in de armen van de godheid van hun religie werpen (Lucifer in vermomming). De volgende wereldoorlog zal weer een enorme heftige uitputtingsslag zijn (om Jeruzalem) en vanuit die chaos zal de messias-avatar zich aandienen.
Waarom zou de bouwer van deze game zoveel moeite doen om de waarnemende zielen te doen vergeten dat ze slechts in een spel zitten en waarom zou hij ze verleiden om hun ziel via deceptie heimelijk aan hem toe te wijden? Welnu, als je een heel leger aan (in potentie) scheppende krachtvelden in je systeem hebt weten te vangen, dan kun je daar iets mee. Het is als het ware een beschikbare task force die je in kunt zetten zodra je ze overtuigd hebt dat jij hun autoriteit bent en dat – zodra ze afwijken van jou autoriteit – ze hopeloos verloren zijn. Daarvan heb je ze via jouw proces van Problem, Reaction Solution, door de gehele game, stevig van weten te overtuigen. Je hebt als het ware een tot op het zielen-bot geconditioneerd leger tot je beschikking dat bereid is alleen naar jouw pijpen te dansen. Het is dus aan ons om dit spelletje te doorzien en ook te zien dat wij zelf aan de knoppen zitten. Lucifer (of de door hem gecreëerde godheden: hijzelf in vermomming) heeft niets over jou te zeggen. Doorzie het spel en herken de verbinding met je origineel (zie hier).
22 Comments
Interessant artikel. Nu ben ik zelf een Christen. Mijn stelling is: Religie is een juk en Jezus is mijn Verlosser.
Ik ben dus niet religieus, ik ben niet katholiek en/of protestants. Ik ben lid van een van de vele Kerken van Christus.
Dit artikel plaats is dus ook in zijn geheel in dit verband.
Alle religie en ‘geloofssysteem is misleiding.
De Bijbel verteld mij precies hetzelfde.
De bijbel behoort tot 1 van de geloofssystemen waar ik het over heb.
Zie de reactie van JustObserve in dat kader.
Oh ja..kijk voor de aardigheid even naar de tape die Matthew Bellamy uit de taperecorder trekt in deze nieuwe clip
@ Martin, ik krijg mijn abbo kosten niet ingesteld via Ideal is er mogelijkheid hierover om dit even op te lossen via PB ofzo?
Inhoudelijk:
Citaten uit artikel ‘Wist u dat alles wat u waarneemt pas materialiseerd als het geobserveerd wordt?’ en
n?
‘Welnu, als je een heel leger aan (in potentie) scheppende krachtvelden in je systeem hebt weten te vangen, dan kun je daar iets mee.’
Dit betekent volgens mij dat, zowel ieder persoonlijk als het geheel van de mensheid collectief zelf de rekenkracht van het scheppend vermogen geeft om deze game vorm te geven. Ik weet niet of ik het hier gelezen heb of niet, maar denk er eens over na: waarom zou er nu toch zo gigantisch veel energie worden gestoken door mainstraim om iedereen in dezelfde richting te sturen. Niet alleen met ideeen, door mee te gaan met propaganda enz, maar in de meest letterlijke zin bouw je je eigen gevangenis, van omgeving tot je bio avatar.
Eigenlijk zeg je het zelf al Martin: ‘Uit meerdere signalen kunnen we dan concluderen dat die avatars die de spelers lijken te programmeren en in een bepaalde richting lijken te dirigeren’
Blijkbaar is dirigeren nodig, het mooie wat ik in ieder geval uit kan halen is dat dat in ieder geval iets zegt over ons oorspronkelijke potentieel. Wat dus tegengesteld is aan wat religie probeert wijs te maken.
De game heeft als doel de singulariteit, het punt waarop de scheppende krachten dusdanig niet meer weten dat ze doen, wie ze zijn, dat ze door de bouwer ingezet kunnen worden voor eigen doelen.
Wat het exacte doel is waarvoor deze scheppende krachten ingezet gaan worden is natuurlijk nooit 100% met zekerheid te zeggen is. Tot nu toe vind ik Martin’s verklaring, een aanval plegen op het origineel, het meest waarschijnlijk.
Wat wel haast met zekerheid te zeggen is dat het geen vreedzaam doel zal zijn. Waarom anders de moeite doen om deze game op te tuigen? Blijkbaar geven we in het origineel geen toestemming aan het uiteindelijke doel, maar is deze constructie bedacht door meneer de architect om toch op die manier zijn zin te krijgen.
Nog een vraag aan Martin:
Een tijd terug gaf je aan veel dingen die je schrijft te herkennen bij o.a. Wes Penre. Inmiddels heb ik wat stukken gelezen in zoveel de Wes Penre Papers als zijn laatste boek over Transhumanisme e.d.
Hierin komt hij met een hele concrete aanwijzingen wat te doen als je Zelf je bio avatar verlaat, in de volksmond dus dood genoemd. Ik was benieuwd wat je hiervan vind.
Ik weet nog niet of ik de ideeën van WesPenre helemaal onderschrijf. Ik heb hem daarom nog enkele vragen gesteld die hij deels beantwoord heeft. Het is in ieder geval het onderzoeken waard.
Ik stel me zo voor dat ik nu de eerste simulatie (die van ons universum) beschreven heb. Misschien maakt zijn Orion systeem wel net zo onderdeel uit van die simulatie en doorziet hij dat nog niet (daar neig ik sterk naar).
Als je het even vergelijkt met de film Inception en je veronderstelt dat de ziel zich in de (kwantumfysische) superpositie status bevindt, dan is het niet uitgesloten dat we in meerdere simulaties gelijktijdig zitten en/of dat er zelfs sprake is van meerdere “lagen”.
Ik denk daarbij persoonlijk dat de kwantumverstrengeling een belangrijke rol speelt.
Eerlijk gezegd ben ik ook nog niet overtuigd van zijn (niet onderbouwde) stelling van het opsplitsen van de zielen en de vermenging daarvan met andere “soul splinters”. Sterker nog: het zou me niets verbazen dat hij een dwaalspoor zet, gezien het feit dat hij de oorspronkelijke mens als hermafrodiet beschrijft. Dat doet me toch weer sterk denken aan de transgenderbeweging en dus aan de regenboog en dus Lucifer.
Of hij dus bewust een dwaalspoor zet of juist onbewust, is een vraag die ik nog heb. Door zijn geslotenheid over zijn bronnen en (toch) verwijzingen naar channelings, heb ik de indruk dat hij een oprechte zoeker is die (mogelijk) gebruikt wordt om de lezer/toehoorder weer in een doolhof te sturen.
Aangaande het scheppend potentieel: ja dat is juist hetgene waar onze grote vriend Lucifer op aast.
We zijn alleen 1 belangrijke kwestie aan het vergeten: wij willen de game verbeteren en ons leven binnen de game ideaal zien te krijgen. Dat is net zo onverstandig als het willen aanpassen van een Sony Playstation game, omdat je je nu eenmaal met de game bent gaan vereenzelvigen.
Wel denk ik inderdaad dat we wellicht het gevangeniseffect van deze illusie dan “van buitenaf” kunnen herschrijven, zodat andere gevangen zielen ook tot de ontdekking komen dat ze in een mindfuck (of liever gezegd ziel-fuck) zitten. Alhoewel het er op lijkt dat er een soort firewall functie in onze bio-avatar actief is. Als je echter je superpositie gaat ontdekken en de kwantumverstrengeling doorziet, schept dat mogelijk kans op herprogrammering van deze game van buitenaf. In die zin vormen we een grote bedreiging voor Lucifers plannetje.
Dat risico moet hij nemen omdat hij op onze zielen aast. Daarom moeten zijn agenten-avatars het spel ook zo scherp controleren en bewaken. Dus als we het over ‘ontwaken’ zouden willen hebben, zouden we dus moeten zien waar we staan en wat we kunnen. De kwantumfysische superpositie van onze ziel en de kwantumverstrengeling met het origineel, zijn belangrijk.
Dat van die game verbeteren is precies ook van de dingen die ik ook nog wilde benoemen n.a.v. dit artikel. Wel grappig dat je er zelf al over begint. Het punt is dat de game zo geschreven is dat men(naar het lijkt eindeloos) uitgebreid kan variëren in systemen, maar deze uiteindelijk allemaal dezelfde overeenkomsten lijken te hebben. Waarom, omdat de broncode van die systemen uiteindelijk dezelfde is. De broncode in is de dualiteit. Ik tegen jouw. Jouw land tegen het mijne. Mijn politieke systeem tegenover het jouwe, religie vs religie, maakt niet uit wat.
Het heeft daarom geen enkele zin om het stukje game waar jij goed in bent, in geboren bent of uitgeplozen hebt te gaan verdedigen over verbeteren. Want bij verbeteren van jouw gedeelte benadeel je automatisch het tegenovergestelde. De overwinning voor het ene resulteert voor het andere altijd in ellende.
Dat is het hele punt of je nu een +je of een -etje bent,>>>> je zorgt dat de batterij, het systeem, gevoed wordt.<<<< Let eens op de gelijkenissen hierin in de natuurkunde, uiteindelijk draait alles om elektriciteit.
https://www.youtube.com/watch?v=IojqOMWTgv8
Het is belangrijk niet onder de indruk te raken van de zogenaamde 'professionele' gamers.
Om hier een persoonlijk voorbeeld in te noemen, ik heb een maat die ik als een goede gamer beschouw. Een enorm sociaal diertje, weet overal binnen te komen, draait wereldwijd projecten enz. .Verder ook een goede kijk op bijv de farao bloedlijnen, onze vriend Willy e.d.
Is er echter van overtuigd dat oorlog nodig is om de zaak draaiende te houden. 'Elk systeem heeft verdediging nodig.' En dit klopt nog 100 procent ook. Ondertussen zit je weer jij/ons tegen hem/hun. Affijn, ik val in herhaling.
Zoals ene J.C. Cruijff het al eens zei: 'Je gaat het pas zien als je het doorhebt'
Uiteindelijk wil ik de lezers en schrijver van deze site nog attenderen op enkele video's die van dezelfde maker zijn als The Golden Web serie.
https://www.youtube.com/watch?v=NyfyjcAQvSQ
https://www.youtube.com/watch?v=_j9wms5KpWQ
Overigens wordt in het videotje van de ether de vloer aangeveegd met Einstein. In diverse andere video's wordt er ook herhaaldelijk op gewezen dat er geen 'outside saviors' kunnen zijn. Vind ze allemaal wel de moeite waard.
Om de game samen te vatten, na onze oorsprong vergeten te zijn worden we 90% van de game geconfronteerd met de dualiteit (probleem), vechten, ertegen, erin mee (reactie), dit lukt niet en tijden de laatste 10% zijn we dit zo moe, dat elke strohalm aangegrepen worden. Kom laat ons mengen, en samen 1 worden en dan noemen we het met een mooi woord singulariteit 'En dan zal god alles zijn, en in allen' (oplossing)
Amen. (kots)
Ja, de singulariteit is als het ware de nieuwe plaatsvervangende worst voor onze neus, voor de hemel en de verlossing van de religie. Maar eigenlijk is het hetzelfde, want de messias-avatar zal het eeuwige leven aanbieden via de transhumanistische nano-tech oplossingen. En het scheppen van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde..tja, dat is dus een kwestie van een VR-reality bouwen binnen deze virtual reality, zoals Ray Kurzweil dat zo mooi kan verwoorden.
Het verbeteren van deze game van binnenuit heeft geen nut. Het is inderdaad een virtualreality waarvan de basis-regels op dualiteit gebaseerd zijn en inderdaad als een + en – pool werken. Dat is dus als het ware de basisset voor deze virtual reality. Dat kun je nooit vanuit de game veranderen; net zoals een Playstation game avatar niet kan zeggen “ok, nu ben ik het zat dat ik dit level steeds verlies, ik ga de code van binnenuit aanpassen”. Het is de waarnemende speler – die door het intensief spelen van de game bijna vergeten is dat hij waarnemer is – die naar de software-ontwikkelingsafdeling van Sony kan gaan, het systeem kan hacken en de code aan kan passen.
Dat vereist natuurlijk wel de nodige kennis van het systeem (zou je denken), dus het is en blijft het de vraag of wij dat dan ook vanuit de waarnemende positie kunnen (ik denk van wel).
De oplossing Wes Penre aanreikt is: het is beter om nadat je de game hebt uitgespeeld het speelveld te verlaten (door the grid van the matrix, zoals hij dat noemt). Waarom zou je hier nog terugkeren? En waarom zou je een game willen aanpassen die niet bepaald de vrije wil van de ziel respecteert.
Het lijkt erop dat Lucifer als het ware iets wil doen met de scheppende kracht van de ziel. Ik had het inderdaad al eens over een aanval in de originele laag. In dat kader is het dus misschien toch best nuttig om vanuit de waarnemende positie een hack te doen op dit systeem. Hoe meer zielen daarvan overtuigd zijn, hoe meer de kwantumverstrengeling wellicht zijn werk gaat doen. De persoon aan de knoppen (de waarnemer) kan dan aan de slag. Ik geloof dat we allemaal van het zelfde kaliber zijn (met dezelfde programmeringscapaciteiten) als de bouwer van deze simulatie, dus feitelijk moeten we onszelf niet onderschatten. Ik geloof dus inmiddels niet meer zo in het wegrennen van Wes Penre, maar denk dat we gewoon de beuk erin moeten gooien (vanuit de waarnemende positie – wat eigenlijk een parallelle positie is, net zoals je de avatar in de game waarneemt als je de VR-bril op hebt en weet dat jij tegelijk de speler/persoon bent die de controler van het spel in handen heeft): Superpositie (1 en 0 gelijktijdig).
Hou de controler in de ene hand en pak met de andere de sourcecode erbij en herschrijf.
Als je immers die Lucifer zijn gang laat gaan en hij heeft straks een miljarden sterk blind-gehouden zielenleger, zit je straks met de gebakken peren in de originele laag: alhoewel je de vraag zou kunnen stellen of het ooit mogelijk is om vanuit de game de software aan te passen. Wel als hij de kracht van al die miljarden zielen activeert. Die zielen hebben immers ‘superpositie’ met hun origineel. Ze zijn in deze virtual reality en in de originele laag tegelijk. Dus als je ze voor je hebt gewonnen (als Lucifer zijnde), en je activeert hun superpositie in jouw voordeel, heb je een probleem in de originele laag. En dan is het dus belangrijk niet weg te rennen, maar er iets aan te doen.
Beste Martin, jouw uiteenzetting hier houdt steek voor mij. Ik ben onlangs idd meer en meer gaan inzien hoe we hier in een VR zitten en continu geprogrammeerd worden. We zitten idd in Lucifer’s game. Wat ik echter nog niet goed begrijp is waar ons origineel zich dan bevindt. Ik dacht dat ons origineel zich in 4D (het astrale) bevindt, maar dat is nog steeds het bolwerk van Enki/Lucifer. Jij spreekt echter over “buiten het virtuele netwerk”. Hoe en waar moet ik dat dan zien? Heb je het over onze “oversoul”, ons Hogere Zelf? Jij stelt echter voor om aanpassingen te doen binnen deze game, hoe stel jij dat dan voor? Ook al ben ik heel sceptisch tov Wes Penre, en al zeker over zijn “soul patching” theorie (waarvan hij idd zijn “bron” niet wil vrijgeven) – een theorie die er alleen maar op uit is om ons bang te maken – maar waar ik hem toch zeker in volgde was dat het beter was om deze construct te verlaten. Ga jij er trouwens ook van uit dat het hele universum een simulatie is?
@Awakening spirit
Lees ook nog even mij nieuwste artikel die waarschijnlijk net jouw reactie gepasseerd heeft:
https://www.martinvrijland.nl/nieuws-analyses/wat-kunnen-we-doen-om-onze-problemen-op-te-lossen-spooky-action-at-a-distance/
Ik ben het idd niet eens met Wes Penre over dat soul patching, vooral omdat hij het niet onderbouwt en zegt dat hij een anonieme bron heeft (zie mijn reacties onder video 52 op zijn YouTube kanaal).
De 4D is mijns inziens idd onderdeel van de simulatie.
Waar onze ziel zich dan precies bevindt is op zich lastig te duiden als we het proberen te ontdekken vanuit de positie van onze avatar in de game. Daarover zal ik pogen in een volgend artikel meer te zeggen.
Stel dat we een simulatie zijn. Waarom zouden we dan de moeite doen om ons te verzetten? Daarmee bedoel ik op de manier waarop mensen verzet kennen. Als we simulatie willen vernietigen, moeten we de simulatie uitputten. Dat betekent dus dat we zoveel mogelijk constante waarnemingen moeten doen. Dat moet de supercomputer van de simulatie allemaal registreren. Als velen dat tegelijkertijd doen, gaat de computer kapot en hoeven we niet in dit diabolische spelletje mee te doen.
Ik zelf denk niet dat we in een demiurge-achtige simulatie leven; eerder in een kille, onverschillige simulatie zoals voorgeschoteld door de welbekende ‘string theory’. De realiteit is een gevolg van het feit dat voor niets iets moet bestaan. Wij zijn dat iets en zijn voortgekomen uit niets en zullen eindigen in niets, zeg ik i.v.m. concrete, objectieve, feitelijke informatie. Daar is verder niks mis mee, naar mijn subjectieve mening.
Daarbij wil ik er op wijzen dat Stephen Hawking, terwijl hij bezig was met het project Breaktrough Listen, onderdeel van project Starshot, bezig was met een theorie over de simulatie van het heelal. Een paar maanden voor het openbaar maken van zijn thesis, overleed hij. Verdacht, naar mijn subjectieve mening.
Only concrete, objective, factual information matters.
Muse zingt ons toe naar ‘the final solution’ (het transhumanisme en de singulariteit), zoals te zien in deze clip op 0:20 min. waar je de text ‘leave your body behind’ voorbij ziet flitsen.
Matthew Bellamy (lead singer van Muse) is vermoedelijk een MK Ultra opgeleide topmuzikant (wat zou kunnen blijken uit zijn liedje ‘the handler’, waarin hij zegt afscheid te nemen van zijn handler), die zeer goed op de hoogte is van het plan richting de singulariteit, maar ook van het feit dat we al in een simulatie leven.
Dat blijkt met name uit deze video clip waarin Bellamy een tape uit een oude videorecorder trekt met de titel ‘simulated reality’. De gehele clip is verder een soort weergave van een simulatieve realiteit (vanuit transhumanistische perspectief, waarin we binnen deze 3D nieuwe simulaties gaan bouwen via AI), waarin hij zich bevindt en bezingt dat hij even iets ouderwets menselijks nodig heeft in zijn nieuwe realiteit.
Muse bezingt alvast dat de oude geloofssystemen zullen worden vervangen door ‘the final solution’
The global transhumanist state..no country left
Nog een leuke reactie via de email:
Beste Martin,
Dit was 2000 jaar geleden al bekend!! nl 2 Kor 4:18
“Wij houden onze ogen immers niet gericht op de dingen die men ziet, maar op de dingen die men niet ziet; want de dingen die men ziet, zijn van het ogenblik (een illusie) , maar de dingen die men niet ziet zijn eeuwig.”
In feite heb je gelijk als je zegt dat alle religies allemaal afstammen van Saturnus/Babylon incl kruis/Tamuz/Saturnus, drie eenheid/Baylon(Nimrod), kerken, torens(obelisken) Maria/Astarte, kindje Jezus/Tamuz etc etc
Waarschijnlijk heb je een christendom meegekregen wat zo onecht was dat je er van kotste….
Een ding heb je nog niet uitgeprobeerd en dat is om opnieuw geboren te worden!
Zie Joh 3:3-9
Een nieuwe schepping worden is niet zo van; dit mag niet en daar mag je niet naar kijken etc etc alles is mij geoorloofd, maar niet alles is nuttig…..van binnenuit ga je totaal anders naar deze wereld kijken en van binnen uit ga je heel veel verschillende dingen anders aanpakken en dus niet opgelegd!
Dan pas stap je letterlijk uit deze matrix…..en komt er hoop in je leven…een nieuw leven vol wonderlijke “ervaringen” zoals van ik leg mijn hand op iemand en geneest van ziekte zoals beschreven in Markus 16:16-18
Voor iedereen haalbaar die opnieuw geboren is!
Zelf kwam ik uit een Evangelisch systeem en ben wakker geworden door te kijken naar the Pioneerschool van Torben S
Je bent een enorme onderzoeker, neem daar ook eens kennis van!
Hartelijke groet,
Frans
Hi Frans,
Dat opnieuw geboren worden heb ik ook al uitgeprobeerd, maar dat was gewoon hypnotische kolder. Voor het opnieuw geboren worden moeten we toch eerst even wachten op het transhumanisme en dat zit er zeker aan te komen binnen deze 3dimensionale5zintuigelijke-simulatie-illusie. “God” zal dan de mensheid een nieuw lichaam geven en een nieuwe hemel en een nieuwe aarde scheppen. Ik denk dat “God” daarvoor het www, nanotech en AI zal inzetten en ons in the cloud deze nieuwe hemel en aarde zal voorschotelen; inclusief natuurlijk een nieuw lichaam. De avatar messias zal dus snel komen; we liggen aardig op schema om definitief in de singulariteitsval gelokt te worden.
We hoeven echter niet opnieuw geboren te worden, maar gewoon de superpositie en de kwantumverstrengeling met ons originele zelf herkennen en zien dat we geen god nodig hebben.Je ziel ten dienste stellen van de god van de bijbel of de god van de koran (dezelfde in vermomming) is het domste wat je kunt doen. Je hoeft je ziel helemaal niet ten dienste te stellen of je te bekeren (wat eigenlijk zoveel is als de zeggenschap over ziel weg geven) want je gaat helemaal niet (never nooit niet) verloren. Dat is een programmaatje behorende bij deze illusie/simulatie/game.
Dat is hoe ik het zie.
Grts,
Martin
Zoals Hij wegging in de lucht (the cloud)
Zoals Hij wegging komt Hij terug (via the cloud)
martin,
Welke voordelen of voorsprong hebben de mensen (zoals Muse) om te weten dat wij in een simulatie leven? Hoe zijn zij dit te weten gekomen en hoe gaan zij hier mee om (het is toch een geheim)
Think Sony Playstation, think game, think avatar, think programmer putting his input into the avatars he needs
Hi Martin,
I have couple questions for you:
First question: Do you think the universe outside of Lucifer’s prison is a simulation/virtual reality as well?
Second question: In your article you say to sort of ‘wake up’ others in order collectively pull the plug from the outside. It’s a bit of a problem to ‘wake up’ other. For example, I often time have these conversations with my boyfriend and he likes this 3D trap. I can’t make him see things the way I perceive them. Therefore, do you think it’s possible to pull the plug everybody for themselves?
The third question: So, I like the idea of using quantum entanglement to escape the prison but how exactly to use it to escape the prison? How to re-write the code from the outside?
The last question: Also I sometimes think we don’t have to be on the outside to rewrite the code. Think of Artificial Intelligence (AI). It’s learning on its own. Eventually it becomes smart and figure things out on its own and therefore re-write things it doesn’t like on its own from inside. Don’t you think there is a way to hack in from inside? The question that’s obvious here is: How to hack in from the inside?
Sorry for so many questions. But I am glad there is someone I can share my ideas with. I appreciate your response and discussion. Thank you.
Hi Lia,
No problem for asking questions.
I think your questions have been answered in the latest article about this subject:
https://www.martinvrijland.nl/en/news-analyzes/how-nasa-tries-to-enlarge-the-universe/
Please read and let me know if that answered your questions or that if I still should give some more clarification.