De verkiezingen in Frankrijk zijn interessant met betrekking tot het Franse voorzitterschap van de Raad van de Europese Unie. Dit omdat Frankrijk momenteel dat voorzitterschap heeft en omdat Emanuel Macron zijn stempel wil drukken op Europa, terwijl zijn tegenkandidaat om het Franse presidentschap, Marine Le Pen (in de tweede en laatste ronde op 24 april 2022) feitelijk uit Europa wil.
Het is tevens interessant, omdat je in Frankrijk een sterke anti-islam onderstroom in de maatschappij hebt, wat meer gegroeid is sinds de moord op de Franse docent Samuel Paty, die na het tonen van Charlie Hebdo cartoons onthoofd werd (zo is de verhaallijn). Even los van de vraag of dit nu wel of niet plaats gevonden heeft, dient het als argument voor Turkije om Frankrijk te betichten van islamofobie. Turkije waarschuwde zelfs dat het Franse voorzitterschap in de Raad zou kunnen leiden tot de verspreiding van islamofobie over Europa.
De Raad van de Europese Unie bepaalt feitelijk de koers van de EU, gedurende de zes maanden van voorzitterschap. De Europese Commissie vormt het uitvoerend orgaan (zoals het kabinet met haar ministers dat bij ons is). Het Europees parlement is zoiets als de tweede kamer; een hoop gebrabbel, maar feitelijk geen invloed.
De Raad van de Europese Unie bestaat uit de staatshoofden van de 27 lidstaten. Zij bepalen de koers en met Frankrijk als huidige voorzitter, is Macron op dit moment dus feitelijk de baas.
De lastige situatie is, dat de voorzitter van de Europese Commissie (Ursula von der Leyen) ook weer in de Raad zit en dus heb je eigenlijk twee kapiteins op één schip. Daarnaast heb je nog Charles Mitchel, die ook wel president van de Europese Raad genoemd wordt, maar feitelijk een een soort Kamervoorzitter is.
Je moet uren studeren om er een touw aan vast te kunnen knopen hoe die Europese Unie nu eigenlijk werkt, maar we weten allemaal dat het een wollige schijnvertoning is en we weten ook dat het best wel vaag is wie nu feitelijk de baas van dit ondemocratische bolwerk is.
Dat werd 9 april des te meer duidelijk toen Ursula von der Leyen de toetredingsformulieren voor de EU aan Vlad Zelensky gaf, waarna de berichten opdoken dat de Raad van de Europese Unie het er niet mee eens was.
Waar is Macron? Hij is toch feitelijk op dit moment voorzitter van de Raad en hoe kan het dat Ursula op eigen houtje met Zelensky over toetreding praat? Macron is feitelijk al in zijn hemd gezet door de Turkse president Erdogan. Die wist het voor elkaar te krijgen Russische en Oekraïense onderhandelaars om tafel te krijgen in Turkije. Los van het resultaat (en los van het feit dat allemaal show voor de bühne is), is dat officieel een aanfluiting voor Macron.
Het heeft er alle schijn van dat Macron de regie volledig kwijt is. En als u het mij vraagt moet het die indruk ook wekken. Mijn voorspelling is immers al jaren dat Turkije de sterke arm zal zijn die orde op zaken zal komen stellen als Europa ineenstort. Mijn voorspelling is tevens dat dit dit jaar zal gebeuren en dat het min of meer parallel zal verlopen aan het ineenstorten van de VS (inclusief de val van de dollar en een burgeroorlog).
De scriptmasters kunnen nu meerdere routes richting dat einddoel kiezen. De meest eenvoudige route is die waarbij Marine Le Pen de “verkiezingen” wint (het woord ‘verkiezingen’ tussen aanhalingstekens, omdat het altijd een schijnvertoning is). De andere route is die waarbij Macron blijft zitten. In beide gevallen zullen er zeer waarschijnlijk rellen in Frankrijk uitbreken (Gladio style).
Wint Macron, dan zal zijn geloofwaardigheid er niet beter op geworden zijn. Verliest Macron, dan heeft de Europese Raad een Franse president als voorzitter (Marine Le Pen), die feitelijk de EU verlaten wil. Hoe ga je zo’n zinkend schip nog zeilende houden? Dat vraagt om een sterke arm, vindt u niet?
En dan hebben we het nog niet gehad over de al een eeuwigheid durende toelatingsprocedure van Turkije tot de EU. Bruinhemd Zelensky mag zo binnenfietsen, maar NAVO partner Turkije staat al sinds mensenheugenis in de wachtrij. Er broeit iets onder de oppervlakte.
doe mee en steun mijn werkBron linkvermeldingen: wikipedia.org, dailysabah.com, vrt.be, demorgen.be, nl.wikipedia.org
2 Comments
Gelardeerd met nu alvast een soort van “Nieuwe Zijde Route” naar Europa in de vorm van een pijplijn….. (zie bijgaand bericht)
Dat bericht past masterscripttechnisch in het plaatje. Een samenwerking tussen Israël en Turkije om Europa ’te voorzien van energie’. Doel om dit te doen is in dat script is bekend. Wordt dan wel heel kloppend allemaal….
Goh…
Een paar citaten uit dit bericht:
https://www.nu.nl/economie/6194765/israel-en-turkije-willen-europa-helpen-van-russisch-gas-af-te-komen.html
“Turkije wil nu een rol gaan spelen in een nieuwe pijpleiding richting Europa. De energieminister van het land wordt de komende weken in Israël verwacht.”
“Israël wil ook meer economische samenwerking met Europa, waarbij de nadruk moet komen te liggen op energie.”
Juist ja.
NU.nl, dan weet je zeker dat de waarheid een beetje aangepast wordt.
Dit heeft natuurlijk alles te maken met het conflict rondom de gasrechten en de claim die Turkije op de Middellandse Zee gebieden heeft gelegd.
Israël staat daarin samen met Frankrijk aan de zijde van Griekenland. Turkije is de dwarsligger in deze.
Dat bij elkaar op bezoek gaan van ministers kennen we zo langzamerhand wel. Koekje erbij!