Machiavelliaans handboek: ‘hoe zet je een oorlog in scene?’

Nicolo Machiavelli schreef een handboek voor heersers, waarin hij uitlegt hoe je het volk eronder moet houden, wreed moet zijn om rebellie te onderdrukken en welke technieken je moet toepassen om niet het slachtoffer te worden van rebellie onder een ontevreden bevolking. Kort gezegd komt het erop neer dat hij stelt dat het veiliger is voor een heerser om te misleiden en wreed te zijn, dan om eerlijk te zijn.

In Nederland hebben we een mediaprijs die vernoemd is naar deze schrijver: de Machiavelli prijs. Het is best interessant om de winnaars van deze ‘list- en bedrogprijs’ eens te bestuderen. Vanaf 1989 zien we dan enkele opvallende namen of instellingen, waaronder De Belastingdienst, Marion Koopmans en Diederik Gommers, maar ook weerman Gerrit Hiemstra.

In dit artikel wil ik focussen op de mogelijkheid om een oorlog in scene te zetten. Dat heeft niets met Machiavelli’s boek te maken, maar het past wel in het Machiavelliaanse gedachtengoed om vanuit sluwheid te regeren. In de tijd van Machiavelli had je immers nog niet de wapens waarover we nu beschikken en dus kon hij het ook niet zo specifiek duiden. Tegenwoordig hebben we mindcontrol wapens in een zeer breed arsenaal.

Mindcontrol wapens? Ja, dat begon ooit met het geschreven woord. De drukpers maakt het heel makkelijk om nieuws op papier en in krantvorm te verspreiden. Dat was al een heel machtig wapen. Als iedereen hetzelfde leest en op het werk of in de kroeg de medemens ontmoet, heeft iedereen hetzelfde verhaal gelezen en creëer je een collectieve perceptie van de buitenwereld.

De radio creëerde een extra dimensie en een veel snellere vorm van verspreiding van ‘het beeld van de buitenwereld’. Een arbeider in een gemiddelde fabriek had echt geen tijd om te checken wat er 100 kilometer verderop gebeurde en zoals met elke opkomst van nieuwe media, is het het centrale punt van nieuwsverspreiding dat het vertrouwen moet winnen om de perceptie te kleuren.

Nieuwe gadgets doen het altijd goed, dus toen we van boek, naar krant, naar radio gingen, was het natuurlijk hip om de eerste radio in huis te hebben. En als je dat duurbetaalde apparaat dan in huis had, wilde je er ook naar luisteren. Dan ga je natuurlijk niet van meet af aan roepen dat je een ingekleurd beeld van de werkelijkheid te horen krijgt; je vind het hip, bent modern en gelooft wat de radio host jouw vertelt.

En zo gingen we naar de volgende hippe gadget toen mensen een televisie in huis namen. En nog mooier werd het met kleuren tv! Natuurlijk was wat het journaal je vertelde de waarheid! Ze gaan toch niet zoveel moeite doen om een tv zender op te zetten en al dat nieuws te verspreiden als het allemaal verzinsels zijn!?

In alles waarin er een centraal punt is, van waaruit jouw een beeld getoond wordt van de wereld buiten het actuele leefgebied van waar jij je bevindt, kun je een beeld schetsen dat anders is dan je verteld wordt, omdat je het toch niet kunt controleren. Met de nieuwste technologie en de bijbehorende gadgets, kun je de waarneming echter zelfs in een veel kleinere straal sturen, omdat de meeste mensen niet eens naar buiten gaan om te kijken wat er echt gaande is.

Als jij eerstelijnsverpleegkundigen de opdracht geeft om voor elk bezoek – of er nu wel of niet iets aan de hand is – een ambulance uit te laten rukken, kun je bijvoorbeeld de illusie van een ernstige situatie creëren. Mensen zitten in lockdown in hun huizen en horen loeiende sirenes af en aan rijden. Hun i-Phone feed vertelt ze vervolgens dat er een ernstige pandemie gaande is.

Natuurlijk is er niemand die vragen stelt. Dat sijpelt alleen door als je moeite doet en ontdekt dat de protocollen voor het uitrukken veranderd zijn.

In dit geval kun je dus een illusie van de werkelijkheid binnen een hele kleine leefcirkel beïnvloeden via de gadgets van nu. En al die oude technieken van radio, tot krant en tv, zijn nu samengevoegd tot een breed arsenaal aan wapens dat jouw visie op afstand (tele= van afstand, visie=beeld van de wereld) kan vormgeven.

Big Data analyses in combinaties met de rechten die u aan allerlei apps geeft om uw microfoon en camera aan te mogen zetten, maken het mogelijk om (volledig geautomatiseerd) uw gesprekken 24 uur per dag af te luisteren. De meeste smart devices hebben zelf een hartslagmeter en andere sensoren die de psychische reactie op bijvoorbeeld het lezen van uw news feed kunnen monitoren.

Gaat uw hartslag omhoog bij het lezen van een bepaald bericht of meet de camera op uw telefoon verwijding van uw pupillen? Het wordt allemaal verzameld in de Big Data databases van de grote techbedrijven en overheden. Dat alles volledig geautomatiseerd via AI systemen.

Content creators vormen een belangrijk onderdeel in het wapenarsenaal dat de tools levert om een valse realiteit te kunnen neerzetten. Met content creators kun je news feeds in de media, maar ook en vooral op social media voeden. Wat is er nu mooier dat je naast de mainstream boodschap, ook opnames van privé personen hebt die zelf ter plaatse zeggen te zijn of zijn geweest. Je kunt alles sturen als je er maar genoeg geld in pompt.

U heeft het vast wel eens meegemaakt, dat wanneer u over een bepaald onderwerp spreekt tijdens een ontmoeting met een vriend, er vijf minuten laten allerlei reclame berichten over dat onderwerp op de tijdlijn van uw news feed verschijnen. Dacht u dat dergelijke ‘micro targetting’ alleen toegepast wordt om producten onder uw aandacht te brengen? Nee, u weet wel beter. Als u wel beter weet, moet het zo langzamerhand duidelijk worden dat uw gehele perceptie van de wereld wel eens veel meer ingekleurd zou kunnen zijn dan u denkt.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over hypnosetechnieken, stralingsmethoden, chemische beïnvloeding en vele andere technieken, zoals die zo mooi zijn samengevat door Dr. Charles Morgen in 2018 in deze video.

“Ja, oké, maar een oorlog in scene zetten, zoals je met de titel van dit artikel veronderstelt, gaat wel heel ver Vrijland!” Welnu, als je een stad vol mensen de stuipen op het lijf jaagt door elk uur het luchtalarm af te doen gaan. Als je regelmatig explosies laat horen en sirenes door de straten laat rijden en mensen kijken via hun smartphone en tv “naar buiten”, dan heb je waarschijnlijk al voldoende angst gecreëerd om ze te stimuleren een rugzak te pakken.

Als je ze vervolgens vertelt dat het nu nog veilig is om weg te gaan en dat jij als regering afspraken hebt gemaakt met buurlanden; afspraken dat ze daar een huis en basisinkomen krijgen, dan heb je een grote stad heel snel leeg. Dan heb je daarna de gehele stad tot je beschikking om de boel plat te bombarderen en op internationale tv te tonen hoe gewelddadig het er aan toe gaat.

“Nou, dat is wel erg simpel hoor Vrijland! Zo gemakkelijk zijn mensen echt niet te bespelen. En hoe zit het dan met al die militairen die toch echt vechten?” Die militairen weten niet beter dan dat zij hun instructies uitvoeren en schieten op doelen. Dus die zien beschadigde gebouwen en rukken op in straten waar “de vijand” net vertrokken is. Je moet je altijd afvragen: ‘Wie creëerde de verhaallijn?’, ‘Wie creëerde de beelden?’ en ‘Wie voegde het geluid toe?’ (zie bijvoorbeeld de video onderaan dit artikel).

Het vergt wel enig inzicht in het grotere plaatje, namelijk die waarin alle partijen in een oorlog samenwerken in het toneelstuk (klik op de link en kijk de video). De één doet een stapje naar voren als de ander een stapje terug doet. Samen creëren ze de illusie van oorlog en de militairen hebben een leuk avontuur als ze aankomen in de verlaten steden. Het nodige sloopwerk in het schieten op of platbombarderen van gebouwen, ruimt oude gebouwen op en schept ruimte voor modernisering van architectuur en technologie.

“Maar je hebt miljoenen slachtoffers in oorlogen!?” Ja, want geselecteerde groepen vrouwen en kinderen vertrekken voordat het bombardementenfeest begint en de slachtoffers zijn diegenen waar je, etnisch gezien, toch graag vanaf wilt. Die zet je in kampen en honger je uit of die laat je achter in de afgesproken gebieden om ze vervolgens plat te bombarderen. Die beelden kun je gebruiken voor propaganda doeleinden tijdens en na de oorlog.

Het maakt niet uit wie die bombardementen of slachtpartijen doet, partij A, B of partij C. Allen nemen volgens een vooraf uitgestippeld script deel aan de in scene gezette oorlog en de uitkomst ligt al vast. De te slachtofferen groepen worden uitgemoord en de beelden kun je gebruiken voor propaganda. Tegenwoordig kun je ook die slachtoffers middels filmtechnieken faken, maar dat terzijde.

Heeft u zich ooit afgevraagd waarom Winston Churchill besloot de Duitse stad Dresden tot drie keer toe op rij te bombarderen terwijl de Duitsers allang gecapituleerd hadden? De oorlog was al gewonnen, maar toch werd dit nog even gedaan.

Onze perceptie van de werkelijkheid komt van geschiedenisboeken, kranten, radio, tv, internet, social media en content creators genaamd persbureau’s, media en alternatieve media. Oorlogen dienen een masterscipt ter onderdrukking van de bevolking en het installeren van een groter centraal bestuurd machtssysteem, vanuit de zelfgeschapen chaos. Oorlogen zijn gescript en een valse werkelijkheid, waargenomen door de kijkdozen van de uitvoerders.

Bron linkvermeldingen: wikipedia.org