De mens-avatar en de zielengevangenis

In meerdere artikelen haalde ik het Google X project aan. In het artikel waarin ik uitleg wat de matrix is, lichtte ik toe dat de mens mogelijk nu al een bio-computer of een bio-avatar is, waarin de ziel huist; de ziel die gevangen gehouden wordt binnen de Saturnus-matrix (zie hier). De vraag die dan zou kunnen rijzen is logischerwijs: “Als wij gecreëerde biocomputers zijn, wie heeft die dan gemaakt en hoe geloofwaardig is die stelling als we onszelf voortplanten?” Daarvoor ga ik eerst even terug naar de ontwikkelingen op het gebied van nano-technologie. De technisch topman van Google en tevens uitvinder en filosoof, schrijver van het boek ‘The Singularity is near’, Ray Kurzweil, beweert dat we in 2045 onsterfelijk zijn (zie hier). Het uitgangspunt is dat we dan zover zijn om alle foutjes in onze bio-computer (lichaam) te herstellen en dat ziektes te genezen zijn met kleine nano-bots die medicatie afleveren dan wel de cel repareren. Overigens zal de voorkeur natuurlijk uitgaan naar het afleveren van medicatie, want big pharma wil wel geld kunnen blijven verdienen. De nano-technologie zal het in de toekomst mogelijk maken om ieder lichaamsdeel te laten hergroeien. Ook onze grijze massa zal nagebouwd kunnen worden. We kunnen dan denken aan 3D-bioprinters die lichaamsdelen cel voor cel opbouwen, maar als de stamcel nagebouwd kan worden, dan kun je de lichaamsdelen ook in een laboratorium laten hergroeien, zoals deze wetenschappers recentelijk deden met natuurlijke stamcellen.

Welnu, op de vraag die ik hierboven stelde wordt dan meteen het antwoord duidelijk. Als we de stamcel na kunnen bouwen en we in de nabije toekomst in staat zijn om dan wel in een kunstmatige baarmoeder (zie hier) de mens te laten groeien, dan wel met een 3D-bioprinter de mens uit kunnen printen (ja ik weet het, dat klinkt futuristisch en absurd, maar het zit er echt aan te komen), dan kan die nano-avatar ook zo gebouwd worden dat deze zichzelf kan reproduceren. Of denkt u dat dit kolder is? Het lijkt mij een logische conclusie als we in de toekomst in staat zijn om de stamcel na te bouwen, dat ook voortplanting een optie wordt.

Eerder al wierp ik de filosofische gedachtesprong op dat wanneer we onze eigen avatars hebben (zie hier Ray Kurzweil) en onszelf dus kunnen uploaden naar die Avatar, dat je daarvoor een netwerkverbinding nodig hebt. Daarbij ga ik er gemakshalve even vanuit dat we “onszelf” kunnen uploaden. Maar wie of wat is dan “onszelf”? Is dat onze ziel? Is dat ons bewustzijn? Wetenschappers beweren nu al dat we ons brein kunnen uploaden naar een computer (zie hier). Maar wat upload je dan? Upload je al je gedachten die je ooit had; upload je je geheugen en dus al je herinneringen? Of upload je misschien datgene wat we ‘bewustzijn’ noemen? En is dat wel te uploaden? Als we de film Transcendence bekijken, dan zou dit mogelijk moeten zijn. Het is dus een essentiële vraag of ons bewustzijn wordt gevormd door het aantal neurotransmitters en bijvoorbeeld het feit dat wij mensen een neo-cortex hebben en of ons bewustzijn wordt gevormd door het collectief aan herinneringen, rekencapaciteit en ander functies van onze hersenen of dat ons bewustzijn gevormd wordt door wat wel genoemd wordt ‘de levensadem’.

In de meeste religies wordt gesproken over ‘geest, ziel en lichaam’. Eerder al gaf ik daarop mijn visie (zie hier). In mijn optiek leven wij als mens dankzij de genoemde ‘levensadem’. Kortom, ons lichaam functioneert niet zonder de ziel. Dat is de energetische kracht – of hoe we het ook noemen willen – die deze biocomputer activeert. ‘Bijna dood ervaringen’ laten vaak zien dat het lichaam en soms zelfs de hersenen klinisch dood kunnen zijn en de patiënt toch weer tot leven kan komen. Die patiënten omschrijven soms een ervaring waarbij ze bijvoorbeeld boven de operatietafel zweefden en alles konden waarnemen inclusief de doodsconstatering. Daaruit zou je kunnen concluderen dat de ziel de motor is achter het leven van de bio-computer genaamd ‘lichaam’. Als wetenschappers dus zeggen het menselijk brein in de toekomst te kunnen uploaden naar een computer, is de vraag of ze dan het brein proberen te uploaden of ‘de ziel’. Laten we hypothetisch even aannemen dat dit zou kunnen. Is het dan niet zo dat die upload via een overdrachtsmedium plaats moet vinden? Is daar geen netwerkverbinding voor nodig? Dus stel dat Google’s Ray Kurzwel in staat is om die upload van uw ziel naar een nano-avatar te realiseren, is het dan niet zo dat wij dat netwerk nodig hebben? En is het niet zo dat dat netwerk in beheer is bij de grote firma’s? Betekent dit dan dat onze ziel afhankelijk is van dat netwerk? Eerder lichtte ik al toe dat we in mijn optiek op dit moment al in die situatie zitten.

Gesteld dat de mens door bijvoorbeeld de Annunaki gebouwd zou zijn – dat is een ras dat volgens Zecharia Sitchin (onderzoeker van de Sumerische kleitabletten) de mens schiep ‘naar ons beeld’ – en gesteld dat de kleitabletten en de boeken van Enki geen illuminatie vervalsing zijn, dan zou het dus best eens mogelijk kunnen zijn dat die Annunaki de mens uit een stamcel gebouwd hebben (zoals min of meer omschreven wordt in die kleitabletten). Op zeker moment vermelden de kleitabletten dat de mens eerst nog geboren werd uit Annunaki draagmoeders. Na wat gesleutel wordt de mens vervolgens zo aangepast dat hij zichzelf kan reproduceren. Is het niet zo dat we op dit moment min of meer dezelfde ontwikkelingen zien op het gebied van nanotechnologie? Ray Kurzweil wil immers Avatars bouwen? En als die Avatars zichzelf kunnen voortplanten, zijn we dan niet min of meer dezelfde scheppers geworden als de Annunaki? En dan komen we op de vraag of de ziel niet ook nu al op dezelfde manier in de mens gebracht is als ‘levensadem’ zoals Ray Kurzwel pleegt te willen doen bij de toekomstige Avatars.

Dus komen we nu op de vraag of het mogelijk is dat de ziel – zoals u wellicht kunt ervaren dat u die heeft – mogelijk al via een netwerkconnectie geüpload is naar deze bio-avatar genaamd ‘menselijk lichaam’; gebouwd door (bijvoorbeeld) de Annunaki. Ik heb al eerder gewezen op de grote netwerkzender in de lucht en die de Saturnus-matrix genoemd (zie hier). Ik daag u uit de gedachtesprong te maken dat dit netwerk het netwerk is dat de upload van onze ziel vanuit een andere realiteit gerealiseerd heeft naar deze bio-avatar genaamd ‘menselijk lichaam’. Diegene (een Ray Kurzweil uit een andere realiteit) die ons origineel overtuigd heeft dat we binnen dit universum of binnen deze ‘virtuele realiteit’ een beter leven hebben, zal ongetwijfeld meer weten. Is die ziel eenmaal geüpload via het Saturnus-netwerk, naar dit lichaam, dan kan die niet meer terug. Daarvoor hebben we immers dat netwerk nodig en dat netwerk ligt in handen van de grote bedrijven of – zoals binnen deze matrix illusie – in handen van de Saturnus-cult (de Archontische hybride bewakers van het Saturnus-netwerk).

Nou ja, eigenlijk denk ik daar toch net iets anders over. In mijn optiek houdt dat Saturnus netwerk onze ziel wel gevangen in dit lichaam en probeert het ons weg te houden bij ons origineel, maar is er een escape. Het reptielenbrein is – zoals ik in meerdere artikelen aanstipte – wat mij betreft de firewall die er voor zorgt dat onze hersenen afgestemd blijven op dat netwerk dat onze ziel hier gevangen houdt; die Saturnus-matrix (WiFi zender-achtige). Daarom moet de mensheid ook in angst gehouden worden. Angst is de batterij voor het reptielenbrein en houdt ons afgestemd op de code die de grote WiFi zender Saturnus op ons uitzendt.

Er is echter een natuurwetkracht die alles overstijgt en die door de kwantumfysica ‘kwantumverstrengeling’ wordt genoemd. In dit artikel legde ik uit hoe ik denk dat onze ziel een kwantumverstrengeling heeft met haar origineel. Daarin ligt min of meer de escape. Het is slechts het bewustwordingsproces van het feit dat die kwantumverstrengeling bestaat dat ons verbindt met dat origineel. Sterker nog, in principe ligt die verbinding er gewoon. We moeten alleen nog leren dat reptielenbrein te omzeilen. Maar alles begint met bewustwording van die kwantumverstrengeling en van dat origineel. En het ultieme origineel van onze ziel ligt in de goddelijke bron van alles. Als we dus daarmee een kwantumverstrengeling hebben, is het slechts nog belangrijk je te beseffen dat je het wilsbesluit moet nemen om je ziel niet te laten uploaden (incarneren) naar de nieuwe Google matrix of niet opnieuw terug laten brengen (reïncarneren) naar welke matrix-valse realiteit dan ook (zoals “dit leven op aarde”). Je kunt het wilsbesluit nemen terug te keren naar de bron. Die plek waarmee je ziel via kwantumverstrengeling nog altijd en voor altijd verbonden zal zijn. Verkoop je echter je ziel aan de Saturnus-matrix-bewakers oftewel aan Satan of lever je je ziel uit naar diezelfde macht door je te verliezen in de door hun bedachte mind(soul)control religies, dan ondermijn je je kwantumverstrengeling. Daarin is overigens altijd een weg terug. Je kunt je ziel terug claimen. Altijd.